Andvari - 01.01.1979, Síða 129

andvari
GAMANSEMI SNORRA STURLUSONAR
127
konungr gekk at hásætinu, brá sverði undan skikkju og lagði í gögnum Yngva
bróður sinn. Yngvi hljóp upp ok brá mækinum ok hjó Álf banahögg, ok fellu þeir
báðir dauðir á gólfit. Váru þeir Álfr ok Yngvi heygðir á Fýrisvöllum.
Frægasta dæmi þess efnis, er hér um ræðir, er þó eftirfarandi frásögn
Snorra í 21. kap. Haralds scgu hárfagra, en þar getur naumast hjá því farið, að
hann hafi öðrum þræði haft sjálfan sig í huga og fundizt, að sér væri víst ekki
vandara um en Haraldi konungi hárfagra.1)
Haraldr konungr átti margar konur ok mörg börn. Hann fekk þeirar konu,
er Ragnhildr hét, dóttir Eiríks konungs af Jótlandi; hon var kölluð Ragnhildr in
ríka, þeira sonr var Eiríkr blóðöx. Enn átti hann Svanhildi, dóttur Eysteins jarls;
þeira börn váru Ólafr Geirstaðaálfr, Björn ok Ragnarr rykkill. Enn átti Haraldr
konungr Áshildi, dóttur Hrings Dagssonar ofan af Hringaríki; þeira börn váru
Dagr ok Hringr, Guðröðr skirja, Ingigerðr. Svá segja menn, at þá er Haraldr
konungr fekk Ragnhildar ríku, at hann léti þá af níu konum sínum. Þess getr
Hornklofi;
Hafnaði HóUnrýgjuni
ok Hörða meyjum,
hverri enni heinversku
ok Hölga ættar
konnngr enn kynstóri,
es tók konuna dönsku.
Haraldi var þó ekki þar með öllum lokið, því að Snæfríður Svásadóttir er
ekki enn kominn til sögunnar. Frá fundi Haralds og hennar segir svo í 25. kap.
Flaralds sögu hárfagra:
Haraldr konungr fór einn vetr at veizlunr um Upplönd ok lét búa sér til jóla-
veizlu á Þoptum. Jólaaftan kom Svási fyrir dyrr, þá er konungr sat yfir borði,
ok sendi konungi boð, at hann skyldi út ganga til hans; en konungr brást reiðr
við þeim sendiboðum, ok bar inn sami maðr reiði konungs út sem honurn hafði
borit inn boðin. En Svási bað bera eigi at síðr annat sinn orendit ok kvað sik vera
þann Finninn, er konungr hafði játat at setja gamma sinn annan veg brekkunnar
þar. En konungr gekk út ok varð honum þess jázi at fara heim með honum ok
gekk yfir brekkuna með áeggjan sumra sinna manna, þótt sumir letti. Þar stóð
UPP Snæfríðr dóttir Svása, kvinna fríðust, ok byrlaði konungi ker fullt mjaðar,
en hann tók allt saman ok hönd hennar, ok þegar var sem eldshiti kvæmi í
hörund hans ok vildi þegar hafa hana á þeiri nótt. En Svási sagði, at þat myndi
eigi vera nema at honum nauðgum, nema konungr festi hana ok fengi at lögum,
en konungr festi Snæfríði ok fekk ok unni svá með ærslum, at ríki sitt ok allt þat,
x) Áður var vitnað til þeirrar frásagnar íslendinga sögu, að Snorri væri fjöllyndur og ætti
börn með fleirum konum en Herdísi. En framhaldið er þar á þessa leið - og minnir á frásögn
Snorra af Haraldi hárfagra: „Hann [Snorri] átti son, er Órækja hét. Þuríðr dóttir Haralds
Órækjusonar var móðir hans. Hann átti ok börn við Guðrúnu, dóttur Hreins Hermundar-
sonar, ok komst Ingibjörg ein ór barnæsku þeira barna. Þórdís var dóttir Snorra. Oddný
hét hennar móðir.“