Andvari

Árgangur

Andvari - 01.01.1979, Blaðsíða 99

Andvari - 01.01.1979, Blaðsíða 99
andvari NÍU BRÉF 97 arheimi" Guðm. Finnbogasonar, og „Til- finningalífið", í Ársriti háskólans, eftir Ágúst Bjarnason. Ég minnist á þetta tvennt, af því það er eftir „hugsandi menn“, eins og þú ert sjálfur. En margt er nú fleira og hópnum hæfara, svo sem tímaritin heima, þrjú. Hér er and- legt hallæri, eldgoss-aska enskrar Kötlu, a sorpblaða sinu-þúfum óræktar skekla, eins og Lögbergs og „Kringlu“. Vertu blessaður. Þinn Stephan G. Markerville, Alta, 4. apríl 1919. Góðvinur Magnús minn. Þökk fyrir bréf þitt, og fáein orð í flaustri, sé þér nokkur stundar-stytting í að heyra þau lesin. Eins og þú kannske hefir séð í blöðunum, á ég allannríkt í þeim við Árna og Ottensona, skáldfífl °g Skinna-Þóra, útaf dauðra manna beinum í fyrstu, en nú orðið útaf því eiginlega, hvílíkur ótætisstrákur ég sé, að vera ekki á sama máli og viss heldri manna (sem þykjast) samsuða, af því Jslendingar yfir höfuð hafi verið mér vænir, og þeir sjálfir, óbeðnir af mér, einhverntíma fylgt mér bæjarleið, eða boðið mér að borða. Mest er ég hissa á, að greindir menn, sem eiga að vera, skuli ekki sjá, að svona eftirtölur verða varia þeim né þeirra máli til sæmdar. En gaman hefi ég af þessum náttúru- steinum, hvernig þeir koma í ljós. Þar að auki hefi ég gripi mína enn á fjós- hendi minni, þó veturinn sjálfur sé nú h'klega á förum senn, verður enn langt 1 land, að þeir geti gengið sjálfala. Mér verður því allt svifaseint í bréfaskipt- um. Að vísu er „Voröld" ekki það sem hún gæti verið, en stefna hennar er rétt, Þó ekki sé hún nógu glöggt mörkuð. og eina blaðið er hún þó, sem hefir góð- an vilja og dálítið vit. Hin eru blátt fram sagt orðin bullandi skaðræði máli og menning okkar, sem ekkert lagar, nema fjárhagslegur horfellir þeirra. Þau eiga enga samvizku né siðalögmál annað en inntektir sínar, nú orðið, enda er slíkt fyrir löngu orðið alþekkt veraldar-plága, eins og svartidauðinn nú, og eina ráðið er að forðast umgengni við þau. Þig grunar, að Siggi Júl. hafi horn í síðu þína, af því hann hafi ekki tekið grein frá þér. Getur verið, en þarf ekki þó. Hann er flughani, í öllum útbrotum, þrátt fyrir aðra kosti sína - gleymir og kastar höndum til margs. - Hann hefir ekki tekið sumt eftir mig, en mér er alveg sama. Við skrifumst aldrei á, ég sendi honum ruslið mitt nakið. Veit þó, að hann er mér vinveittur, að öllu sam- anlögðu. Sé hann þér andstæður, er það vegna þess, líklega, að honum finnst þú fremur hugspekingur en átektamaður á málefnum almennings. Ég get þess aðeins til. Við Sig. Júl. höfum hitzt í skyndi tví- eða þrí-vegis, og mat hans á öllum einstaklingum er mér ókunnugt, en yfir höfuð hygg ég hann ekki lausan við auðtryggni, ef fagurt er mælt. Enn er ég samur og jafn - áhugalaus um, hvað við taki! - Farsæld Islendinga og heimsins hérna yfir höfuð er mér annara um en eilífðarmálin, svo köll- uðu, án þess þó ég amist við þeim. Mér nægði sú sæla að vita mig hafa eytt sjálfum mér upp í það, sem ég ann og þykir fagurt og satt. Auðvitað verður sú orustunótt „há- reist og hörð“, eins og Þorsteinn kvað, sem kæmi þjóðræknismáli okkar á góð- an rekspöl, en slíkt er aldrei að undrast. Nú eru síðustu forvöð með það mál, áður en við eldri menn göngum allir fyrir stapann, og aðstaðan ekki svo ill, því stórþjóðadýrkunin hefir aldrei orðið
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148

x

Andvari

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Andvari
https://timarit.is/publication/346

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.