Uppeldi og menntun - 01.01.1997, Blaðsíða 50

LEIKSKÓLI FYRIR ALLA?
Mynd 3
Meðaltalsmat á mikilvægi þess að vinna reglulega
að sameiginlegum verkefnum fatlaðra og ófatlaðra barna,
borið saman milli kannana og eftir menntun
3,0 j
2,9 -
2,79
Fyrri könnun Seinni könnun
Atriði 2e: Kannað er hve mikilvægt er að vinna reglulega að sameiginlegum
verkefnum fatlaðra og ófatlaðra barna.
Marktæk aukning er milli kannana, F(923,l)=9,44, p<0,01, en ekki marktækur
munur eftir menntun, þótt menntun sé hér inni á myndinni til að sýna að sama
aukning kom fram á milli kannana hjá báðum hópum (sjá Mynd 3). Þetta viðhorf
undirstrikar gildi samvinnu fatlaðra og ófatlaðra barna, en það segir í sjálfu sér
ekkert um verkefnin, hvernig þau eru lögð fyrir börnin eða hvort þau eru yfirleitt
gagnleg og þroskandi.18
Við þyrftum að vita hvort verkefnin eru athafnamiðuð og hvort þau falla eðli-
lega inn í daglegt starf barna og fullorðinna á leikskólanum (Ferguson 1987, Bricker
og Cripe 1992, Hafdís Guðjónsdóttir 1994, Bricker 1995).19 En ætla má að þessi
breyting milli kannana vitni um það að starfsfólk sé nú meðvitaðra en fyrr um að
ákveðin staðfesta og endurtekning er mikilvæg í uppeldi, og ekki síst í uppeldi og
kennslu fatlaðra barna.
Atriði 2b: Þessu atriði er ætlað að svara hve mikilvægt er að setja saman í hóp
börn á sem líkustu þroskaskeiði.
Hér hafa áherslur breyst nokkuð milli kannana, F(925,l)=7,04, p<0,01, enda þótt
þetta atriði hafi rekið lestina (raðað í 10. og 11. sæti á raðkvarðann) í báðum könn-
18 Prófessor Bricker skrifar enn fremur: „Námskrár, sem byggja á því að nota skipulega, daglegar athafnir,
atburði og samskipti [við þjálfun og kennslu fatlaðra barna] virðast stuðla að því að markmiðum sameiginlegs
uppeldis sé náð. Hins vegar virðast námskrár, sem styðjast við formlega kerfisbundnar „gerviathafnir" - og
samskipti sem hinir fullorðnu stýra, hindra að raunverulegt samband þróist milli fatlaðra og ófatlaðra barna í
leik og starfi á leikskólanum" (Bricker 1995:191).
19 Þetta var utan við þekkingu höfundar 1986.
48