Uppeldi og menntun - 01.01.1997, Blaðsíða 89

HAFDÍS INGVARSDÓTTIR
fræðilega ... Starfið [eins og það er kynnt ikennslufræðunum] er orðið 150 sinnum
flóknara en maður gat gert sér íhugarlund. (E/3)
Elín fór í seinni æfingakennsluna í framhaldsskóla til kennara sem hafði kennt í
nokkur ár. Elínu leist vel á æfingakennarann eftir að hafa setið hjá honum í
nokkrum tímum. Nú taldi hún sig vera búna að finna kennarann sem hún gæti líkt
eftir og tekið sér til fyrirmyndar.
Mér leist mög vel á hana. Mér leist líka mjög vel á það sem hún var að gera í
• tímum ... eitthvað af þvísem við erum að læra hér ... manni fannst hún ekki vera að
brjóta það sem verið er að segja manni hér. (E/4)
Það er athyglisvert að Elín notaði orðið brjóta. Hún hélt enn, rétt fyrir seinna
æfingatímabilið í mars, fast í fyrri hugmyndir sínar um að kennsla væri eitthvað
einfalt, svart eða hvítt, rétt eða rangt. Hún kveið ekki æfingakennslunni að öðru
leyti en því að hún efaðist um næga kunnáttu sína í greininni af því að nemendur
væru komnir svo langt. Einkum kveið hún því að geta ekki útskýrt málfræðina en
henni fannst hún vera betur undirbúin í kennslufræðinni en hún hafði verið um
haustið.
Nú er verið að fjalla akkúrat um tungumálakennslu sem maður hafði ekkert lært og
ekkifengið neina leiðsögn um íæfingakennslunni [íhaust]. (E/4)
Elínu fannst hún hafa fengið „uppskriftir" eins og hún hafði vonast eftir og það
sem betra var, hún sá fram á að geta notað þær uppskriftir í æfingakennslunni.
Æfingakennslan reyndist Elínu þó ekki eins auðveld og hún hafði vænst. Hún
fékk mjög frjálsar hendur, ef til vill frjálsari en hún réði við. Uppskriftirnar brugð-
ust og hún barðist við agavandamál. Hana langaði að vera svo góð, en það virtist
ekki ganga.
Ég er svolítið hrædd um að ég komi til með að láta labba yfir mig en það verður að
reyna á það. Ég ætla að vera svo ofboðslega góð. (E/5)
Elín hefði viljað fá lengri æfingakennslu og fannst að æfingakennarinn hefði mátt
gefa sér betri tíma til þess að leiðbeina sér. Hún hafði áttað sig á því í æfingakennsl-
unni að það er ekki bara hægt að herma eftir og hún fann að hún þyrfti markvissari
leiðsögn til að finna sinn kennslustíl. Henni fannst ekkert hald vera í umsögnum
eins og „þetta er allt á réttri leið". Hún kenndi bæði venjulegum bekkjum og hæg-
ferðarhópum og fannst hún engan veginn ráða við að kenna í hægferð. Þar dugðu
„uppskriftirnar" ekki vel. Það var því komið annað hljóð í strokkinn þegar talað var
við Elínu að lokinni þessari æfingakennslu. Hin einfalda mynd var horfin.
Þú ert alltaf með sitt hvorn hópinn og þú þarft að miða kennsluna við einstakl-
ingana ... Það þarfað höfða til áhugasviða nemenda og kynnast þeim. (E/5)
Það er athyglisvert hversu upptekin Elín var orðin af nemendum. Athygli hennar,
sem í upphafi hafði eingöngu beinst að kennaranum, beindist nú mest að nem-
endum. Sýn hennar á kennarann hafði tekið á sig allt aðra mynd en í upphafi náms-
ins. Eitt helsta hlutverk hans var orðið að skapa þannig andrúmsloft „að nemendur
þori og vilji".
Láta þau vinna að einhverju sem hefur tilgang ekki bara eitthvað - að þylja eitthvað
upp sem hefur enga merkingu ...Velja aðferð sem hentar þörfum nemenda en upp-
fyllir jafnframt hans [kennaratis] - einhvern kennslustíl sem sameinar þetta. (E/5)
87