Búnaðarrit - 01.01.1902, Síða 215

2o?
inn yrði seldur og ábúandinn á Hallormsstað mun heldur
ekki verða því til fyrirstöðu, en hann mun þó ekki geta
látið skóginn án einhverrar uppbótar, þar eð hann er mik-
ill hluti af landareigninni.
Presturiun sagði mér enn fremur að hann hefði heimild
til að höggva 60 raíta í skóginum árlega en sem hann þó
ekki hefir uotað allan þann tima sera hann hefir verið þar,
svo að hann á nú i skóginum 800 rafta. Hann lieiir boðið
landssjóði að afsala sér þessum rétti gegn 40 kr. árlegri
greiðslu til brauðsins, en stjórnin hefir ekki viljað ganga að
því. Landssjóður hefir aftur á móti boðið prestiuum 240
kr. árlega gegn þvi að haun afsalaði sér Hallorinsstað til
hins ojiiubera, eu presturinn hefir ekki viljað ganga að því
en segist þurfa að fá c. 400 kr. um árið til þcss að verða
skaðlaus.
Bærinn Hallormsstaður stendur inni i skóginum ogskift-
ist hann með því í tvo hluta Norðurskóg og Suðurskóg.
Skógurinu er austanverðu við Lagarfljót neðan til í fjalls-
hlíðunum. Skóglendið er ekki í jöfuum halla heldur eru
þar hjallar og gil. Niður uudir fljótinu er það brattast.
Noröurskógurinn er ekki heillegt kjarr heldur eru trén
í þyrpiugum misjafnlega stórum með rjóðrum á milli. Nið-
ur undir fljótinu eru þessi rjóður grasivaxiu eu ofarlega í
brekkunum eru melar og klappir í rjóðrunum. Gatnaskóg-
ur nefnist svæði suðvestan til, þar eru tréu beinvaxin með
greinalausuin stofuum, hæð þoirra er 12—30 fet.
Þótt ekki lengur só höggvið í skógiuum or liann þó
ljós vottur þess hveruig stórskemdir skógar lita út. Peyskn-
ir tréstofnar bera vott um það að skógurinn hefir áður ver-
ið mikið þéttari en haun er uú. Trén eru kræklótt, allar
greinar neðan til eru afnagaðar og nýgræðiugur er að kalla
enginn.
í rjóðrum má víða sjá í hvaða stríði kjarrið á að geta
dafnað, eu það nær ekki viðgangi vegna sauðfjár og geita.
Uugi skógurinn er óvíða orðinu svo hár að kindurnar uái
ekki til haus.