Búnaðarrit - 01.01.1902, Page 265
257
ingunni sé sú að fá gras til að vaxa som lengst, lielzt 100
ár eða meira. (G. G.: I>á eruð þér á sömu meiningu og
ég). En til þess að koma þessari breytingu á sé vegurinn
ekki sléttur. Hleypidómarnir sóu versti þröskuldurinn.
Eitthvað verði þó að gera. Á óræktarmóum þurfi ekki
nema einfalda plægingu undir hafrasáningu. Þótt aðí'orð
Torfa, sú sem forseti henti á, væri notuð, þá útheimti hún
ekki neitt sérstakt verkfæri. Áburðinn yrðum við að hirða
og girða túnin, hvor aðferðin sem notuð væri, sú gamla eða
sú uýja (B. B.: Sáning er ómöguleg án girðinga, túnin má
freinur rækta án þeirra). Álitur happasælla að fá iunlenda
plógmonn heldur en útleuda. Allíiest túugrös bæru áreiðan-
iega þroskað fræ. Vankunnátta í plægiugum stafaði af því
að búí'ræðingar fengju litla æfingu á skólunum og oft ekk-
ert. tækifæri til að æfa sig i þeim, þegar þeir kæmu þaðan.
Sigurður Sigurðsson talaði um að B. J. vildi færa sam-
au bygðina og rækta upp landið; þessu kvaðst liann vera
samdóma. Víða á landinu væru stór svæði,sem gera mætti
miklu arðsamari en þau nú væru, ekki með þeirri aðferð
sem B. J. lieldur fram, því það yrði kostnaðarsamt, heldur
með vatnsveitiugum í stórum stýl, sein gæfu margfaldan
ávöxt.
Björn Bjarnarson kvað það rótt hjá G. G. að annmark-
ar væru víða á að lokræsa með inöl og pípum, eu holræsi
mætti víða nota; þau væru margfalt ódýrari, og liann hefði
notað þau. JÞar sem hann gorði þau fyrir 20 árum(íBorg-
arfirði) gerðu þau enn fult gagn án viðhalds; jarðvegur hér
víða hentugur fyrir þau.
Einar Helgason kvað of lítið gert úr hafraheyi og of
mikið úr vandkvæðunum við þurkuu þess. Væru þeir ekki
slegnir nijög seint muudi oftast. mega þurka þá nægilega,
nema þá í óþurkasveitum eða í óþurkatíð. Það niætti líka
súrsa þá og það mætti gefa þá græna á sumrin eins og
bent hefir verið á. £>að mundi alstaðar geta komið sér vel
að gefa kúm góða tuggu seinni part sumars þegar farið
væri að kólna veður. Hað muudi líka mega láta liuþurt
L