Hlín - 01.01.1926, Blaðsíða 27
HUn
25
Annar landsFundur kvenna óskar þess eindregið, að
reynt verði að hafa áhrif á, að þjóðabandalagið láti til
sín taka það ofríki, sem Spánverjar hafa sýnt íslending-
um í vínbannsmálinu, og felur svonefndum íRjóðabanda-
lagsvinum« í Rvík að koma þessum vilja fundarins á
framfæri við þjóðabandalagið. — Um tillögu þessa var al-
menn atkvæðagreiðsla, og var hún samþykt með öllum
greiddum atkvæðum og lófataki.
Síðast kom fram svohlj. tillaga og var hún samþykt:
Fundurinn felur þeim sjö konum, er skrifuðu undir
aðaltillöguna, að koma henni á framfæri.
Kristbj. Jónatartsd. lýsti því yfir, fyrir hönd forstöðu-
nefndar, að fundartíminn yrði lengdur um einn dag, þar
eð mörg verkefni lægju enn fyrir.
Sigurlina Sigtryggsdóttir frá Æsustöðum, er þá var
búin til heimferðar, kvaddi fundinn með nokkrum vel
völdum orðum, þakkaði góða samvinnu, og mintist eink-
um Bríetar Bjarnhjeðinsdóttur með virðingu og þakklætii
Klukkan 7 var umræðum slitið þann dag.
Ingibjörg Skaptcidóttir,
fundarstjóri:
Laugardaginn 12. júní, var fundur settur kl. lVa e. h.
Fundarstjóri valinn: Steinunn Hj. Bjarnason. Fundargerð
lesin upp og samþykt.
Pvi næst var tekið fyrir næsta mál á dagskránni:
Líknarstarfsemi: Frummælandi: Rorbjörg Ásmundsdóttir.
Hún taldi sjúkrasamlög og slysatryggingar nauðsynlegar,
og að hver kona lærði hjálp í viðlögum, til þess að sem
flestar gætu hjálpað sjer sjálfar. — Jónína Jónatansdóttir
rakti því næst í fáum orðnum sögu landsspítalasjóðsins,
kvað hugmyndina um stofnun hans hafa komið fram í
tveim fjelögum samtímis, árið 1915. Allur sjóðurinn var
um siðustu áramót 287 þúsundir króna. Hún taldi þetta
fyrirtæki mestu líknarstarfsemi landsins. Oert er ráð fyrir