Hlín - 01.01.1926, Síða 90
88
Hltn
í öðru lagi þarf að gæta þess að troða ekki of mörg-
um börnum saman í handavinnuna; 25 — 30 barnadeild
verður að skifta í tvent, annars getur ekki orðið fult
gagn af fræðslunni.
Margir virðast ætla, að stutt námsskeið í handavinnu,
haldin að vorinu, að aflokinni skólavist, geri sama gagn
og handavinnukensla fljettuð inn i skólanámið, en svo
er ekki. Bæði er, að sum börnin missa þá af fræðslunni,
og það oft þau, sem síst mega missa hana, (þau eru
bundin öðrum störfum), og í öðru lagi verða áhrifin
varanlegri, þegar. kenslan nær yfir lengri tíma.
í sveitunum er eins og stendur víða örðugt að koma
á reglubundinni handavinnukenslu, en að því þarf að
stefna engu að síður.
Góður og áhugasamur kennari getur rneð áhrifum sín-
um og eftirdæmi unnið þessu máli ómetanlegt gagn, þó
hann hafi enga sjerstaka handavinnutíma.
Hann getur hvatt foreldrana til að láta börnin vinna
ýmsa þarflega handavinnu, sem heimilismenn geta kent
þeim, og getur e. t, v. leiðbeint um hvað það skuli helst
vera. Hann getur hvatt börnin til starfa með því að láta
þau sýna sjer í skólanum, hvað þau eru að vinna heima.
Og hann getur Iátið börnin aðstoða sig í að gera
skólastofuna vistlega og lagfæra það sem aflaga fer. —
Þau áhrif má fullyrða að verði langæ.
Á vorin ætti að vera hægt að hafa sýningar í öllum
fræðsluhjeruðunum á ýmsu því sem börnin hafa unnið
á heimilunum yfir veturinn. Þær sýningar eiga að standa
í sambandi við vorprófin.
íslensk börn eru lagin, þau langa flest, ef ekki öll, til
að læra til handanna. — Lofið þeim að læra handavinnu,
en gætið þess, að hún sje við þeirra hæfi og styðji störf
daglega lífsins.
Halldóra Djarnadóttir.