Hlín - 01.01.1935, Blaðsíða 48

46
%
fíUn
gera þennan atvinnuveg svo aröberandi og svo vinsæl-
anr að engin egg þurfi að ílytja inn í landið, það fellur
margt til hjá okkur matarkyns, sem þessar skepnur
geta hagnýtt sjer, ef alt er vel notað, og þær munu,
sem öll önnur húsdýr, margborga það,, ef vel er við
þau gert.
íslensk leikfangagerð.
»Margt smátt gerir eitt stórt«, má segja um leik-
föngin,, þau hafa verið flutt inn fyrir marga peninga
á liðnum árum og lítið verið hirt um að framleiða
nokkuð af þeirri vöru til sölu, þó margir hafi sparað
sjer innkaup með því að gera sjálfir leikföng handa
sínu heimili. Það þykir handhægt að fara í búðina og
fá þar ásjáleg leikföng fyrir lítið verð, að manni
sýnist, en saínast, er saman kemur. Að það er lagleg-
ur skildingur, sem fer út úr Iandinu fyrir leikföng
sýna verslunarskýrslurnar, 1930 voru t. d. ílutt leik-
föng inn fyrir 66 þús. króna. Síðan hefur innflutning-
ur minkað árlega,, 1933 kominn niður í 37 þúsundir.
Eiga höftin og verðtollurinn eflaust sinn þátt í því.
Af sömu ástæðum hefir hin íslenska ieikfangagerð
skapast. Viðvaningarnir þurfa að hafa einhvern stuðn-
ing í fyrstu. Þegar lagið er komið á, og framleiðslan
hefir unnið sjer álit, er síður þörf á stuðningi.
Islenslca leikfangagerðin, Reykjmík, sem Benedikt
Elfar veitir forstöðu, hefur orðið býsna fjölbreytta
framleiðslu, er stofnuð fyrir 3 árum. Byrjaði þá með
örfáar tegundir, aðallega stóra trjebíla og brúðuvagna.
Var þá strax, eins og jafnan síðan, lagt alt kapp á
haldgæði, að gera þessa hluti að sem varanlegustum
vinnutækjum fyrir börnin. »Álít jeg«, segir Elfai*, »að
leikföng þurfi að hafa þá kosti að þau glæði áhuga
bamsins fyrir starfi og að þau veiti bömunum svo