Hlín - 01.01.1935, Blaðsíða 65

63
ílttn
Gítarspil.
Eitt af ótal mörgu, sem jeg er mínum ástkæru for-
eldrum þakklát fyrir er það, að þau lofuðu mjer að
læra að spila á gítar í æsku. Það hafði verið mjer
eins og fagur draumur að eignast gítar og læra á hann
alt frá þeirri stund, er jeg í fyrsta skipti heyrði unga
stúlku úr sveitinni minni spila og syngja falleg hljóm-
þýð lög á gítar, enda fjell rödd hennar sjerstaklega vel
við undirleik gítarsins. — í barnslegri einfeldni minni
fanst mjer, að kvenleg mentun væri ekki fullkomin
nema gítarspilið væri með, ekkert heimili mætti vera
án hinna yndislegu rökkurljóða gítarsins. — Ef til
vill voru þetta öfgar, en reynsla mín er sú,. að gítar-
inn sje eitt við ánægjulegasta og handhægasta hljóð-
færi, sem ung stúlka getur kosið sjer. Hann er ódýrari
en önnur hljóðfæri og hann getur verið tryggur föru-
nautur hvert sem farið er, og þröngt má vera í stof-
unni, sje ekki pláss fyrir gítarinn. — Undirstöðu-
atriði til gítarspils sist fióknari nje erfiðari en að
öðrum hljóðfærum.
Með þessum fáu línum langaði mig til að gjalda
mínum litla vini verðugt lof, og þakklæti fyrir margar
ógleymanlegar ánægjustundir, fyr og síðar,, er við sát-
um í hlýju heimilisins og spiluðum og sungum rnörg
af þessum kæra, fögru ljóðum eftir eldri góðskáldin
okkar: Stígur myrkur á grund. — Svífur að hausti.
1934 (17,842,455 kr., munuriim aðeins 40 þúsund). — Svo
treglega gengur að minka innflutninginn. Til Reykjavíkur hef-
ur farið 69% af allri innfluttu vörunni (12,347,222 kr.).
En útflutningur þessara mánaða er aftur 2 millj. kr. hærri
á árinu en um sama leyti í fyrra, svo að innflutningur okk-
ax fer nú ekki nema 2.8 miUj. kr. fram úr útflutningnum, en
fór 5.2 milj. fram úr honum á þessum tfma í fyrra. — Von-
andi hætir síðara misserið úr skák. Ritatj.