Hlín - 01.01.1961, Qupperneq 71

Hlin
69
Þessi lýsing á daglegu lífi hennar sýnir ekki aðeins liina
göfgandi hlið þeirra laga, sem gefin voru þjóðinni, heldur
er hún og full af fræðslu um heimilisvenjur og hússtjórn.
Sú fjölskylda, sem lrjer er talað um, er stór, auðug og
tigin. — En það er þó aðallega viturleiki, röggsemi, iðni
og franrkvæmdasemi þessarar eiginkonu, móður og hús-
freyju, sem tryggir fjölskyldunni velnregun og hamingju.
Húir sýnir sanna mynd af því, í hverju hið sanna kven-
lega ágæti er fólgið. Hvað hin sanna kona er fyrir heimili
sitt, eiginmann, börn sín og starfsfólk. — Og þá er ekki
síður mikils unr vert lrver þessi kona er gagnvart hinum
fátæku. — Og hvert hið háa og hreina markmið hennar
er, starfsemi hennar, hjálpsamleg ráð og hluttekning, og
umhyggja lrennar fyrir ytri þörfurn og andlegri menning
allra þeirra, sem hún á yfir að ráða.
Hinn innblásni vitnisburður sýnir, að sú lýsing á góðri
konu, sem lrjer er unr að ræða, var ætluð til sjerstakrar
íhugunar af öllum þeim, senr hún snertir, allt frá forn-
öld til vorra daga.
Hvað er það þá, sem eykur gildi konunnar?
Engin handbók um rjetta breytni mundi vera fullkom-
in nenra hún sýndi í stuttu máli hið rjetta rúnr, sem bæði
karl og kona eiga að skipa í þjóðfjelaginu.
Það er athyglisvert, að síðasti kapituli Orðskviðanna,
í hinni helgu bók, skuli lýsa svo náið skapeinkunn heim-
ilisvarðarins, sem er hin guðrækna kona, eftir að lrafa lagt
áherslu á það, að grundvallar meginreglum hins sanna
skuli fylgt á akrinum, í verksmiðjunni, í skrifstofunni,
í skólastofunni, og við hverjar aðrar framkvænrdir.
Hjer er því unr dygðuga konu að ræða, og hefur hún
þó dýpri merkingu en svo, að við skiljum það fyllilega.
Þessi kona er áreiðanleg. Hún rækir skyldu sína með
snild og göfugmensku. Það má ávalt treysta henni til
að vera trú og hjálpsöm. — Ef hún er eiginkona og móðir,
mun maður hennar finna í henni sannan sanrfjelaga og
hjálpara, sem notar nreð viturleik þau efni, sem lienni er