Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1955, Blaðsíða 63

SKÚLI JOHNSON
45
hafi liðið, að Skúli þýddi ekki að
minnsta kosti eitt eða tvö vers. Þá
snerist og samtalið oft að íslenzkum
félagsmálum. Þótt Skúli léti aldrei
^nikið á sér bera í íslenzkum félags-
skap, fylgdist hann samt ætíð með
því, sem þar var að gerast, og lét
sér annt um þau mál. Hann tók oft
virkan þátt í ýmsum áhugamálum
iandans hér, en lengstum í þeirri
kyrrþey, að afskipti hans virtust
nainni en þau í rauninni voru. Sem
íslenzkukennari við Wesley College
°g unnandi og talsmaður íslenzkra
fræða, var honum mjög annt um
islenzkuna sem námsgrein við há-
skólann, enda lagði hann íslenzka
kennarastólsmálinu margvíslegt lið,
Þegar það mál komst á döfina. Svo
sem kunnugt er, var Skúli traustur
stuðningsmaður Icelandic Canadian
Club og Tímarits félagsins og var
heiðursforseti þess félagsskapar síð-
ustu árin. Þegar minnisvarði
^tephans G. Stephanssonar, sem
Historic Sites and Monuments Board
ét reisa rétt hjá Markerville árið
1950, var afhjúpaður, var Skúli
lenginn til að flytja aðalræðuna.
^tjórn íslands mat starf hans í þágu
Jslenzkra mála og sæmdi hann
Hddarakrossi Fálkaorðunnar árið
1939.
, % dvaldist fjarri Winnipeg á
arunum 1938—1946, en er ég réðst
United College haustið 1946,
°fst aftur viðkynning okkar Skúla
°g ]ókst hún þegar ég gerðist kenn-
við Manitoba háskóla haustið
, 90. Sáumst við þá að heita mátti
a hverjum degi. Snæddum við oft
°gurð saman og þá oft með Finn-
g°g,a P^éfessor Guðmundssyni. Þótt
uli væri þá kominn yfir sextugt,
mundi margur hafa ætlað að við
Finnbogi værum eldri mennirnir,
slíkur var gáskinn í Skúla í sam-
ræðum undir borðum. Má víst segja,
að síðustu ár ævi sinnar hafi Skúli
leikið við hvern sinn fingur og
heilsa hans hafi verið betri en hún
var fyrir 20—25 árum, þegar ég var
nemandi hans.
Allt þetta kom mér í hug, er ég
fékk fregnina um lát hans. Ég sakn-
aði góðs og hollráðs vinar, og ég vissi,
að Manitoba háskóli hafði misst
einhvern bezta kennara, er hann
hefur nokkurntíma átt. Ég ætla, að
fáir hafi haft slíkt yndi af að kenna
og Skúli, og mun sú aðalorsök þess,
ásamt hinum ágætu gáfum hans,
hve farsæll kennari hann var og
mikils metinn af nemendum sínum.
Og ekki var hann síður vel metinn
meðal samkennara sinna og starfs-
manna skólans, enda fórnaði hann
skólanum öllum starfskröftum sín-
um. Má geta þess, t. d. að vorið 1954,
þegar Learned Societies of Canada
héldu þing sitt í Winnipeg í boði
Manitoba háskóla, var Skúla falin
aðalumsjón með viðtökum öllum
og fyrirgreiðslu, en þinggestir skiptu
hundruðum, og var það mál manna,
að aldrei hefði verið betur tekið á
móti gestum á sams konar þingi.
Skúli Johnson var fæddur 7.
september 1887 í Hlíð á Vatnsnesi í
Húnavatnssýslu. Faðir hans, Sveinn
(f. 25. sept. 1851), var sonur Jóns
Ólafssonar í Gottorp í Vesturhópi í
Húnavatnssýslu og konu hans Helgu
Skúladóttur. Foreldrar Jóns Ólafs-
sonar voru Ólafur Ólafsson á Súlu-
völlum á Vatnsnesi og kona hans
Guðríður Jónsdóttir, en foreldrar
Helgu í Hlíð voru Skúli hreppstjóri