Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1955, Blaðsíða 83
einar ÓLAFSSON
65
ar. Því varð honum svo tíðrætt um
Þórð Fólason og afreksverk hans
sem merkisbera konungs í Stikla-
staðaorustu, þegar hann, helsærður,
hóf upp merkisstöngina og keyrði
hana svo fast niður að merkið stóð
þegar hann var fallinn. Þess vegna
voru honum svo munntamar þessar
hendingar úr kvæði Per Silve, í
þýðingu Matthíasar Jochumssonar:
„Og sagan segir,
hann seig í blóð
á mistarvegi —
en merkið stóð.
Ef bila hendur,
er bættur galli:
ef merkið stendur,
þótt maðurinn falli.“
Einar var af sama bergi brotinn
°g Þórður Fólason:
„Hann sem ekki í óvild sá,
alfrjálst reyndi ei fela,
hita-máli hrekklaus frá
heitinu sínu að stela.
®egir Stephan G. í ljóðinu, sem ég
^efi áður vitnað í. Tryggð Einars
°g ábyggilegheit fanst mér vera
með fádæmum. Einhver kunningi
minn hafði það á orði einu sinni að
ég hefði lagt allmikið í vald Einars
án þess að hafa aðra tryggingu en
loforð hans. Ég man að ég svaraði
eitthvað á þá leið, að þó um líf mitt
væri að tefla, mundi ég hiklaust
trúa Einari fyrir því að verja það
með sínu eigin lífi ef á þyrfti að
halda. Slíkir drengskaparmenn
mega ekki gleymast því minning
þeirra ver mann frá vonleysi um
hinztu örlög mannkynsins.
______*------
í grafreit Gimli-bæjar stendur
legsteinn úr rauðu graníti, sem
nokkrir vinir Einars reistu á gröf
hans skömmu eftir lát hans. Er
mér enn í fersku minni ráðagerð
okkar um það hvernig það minnis-
merki, sem við höfðum ráð á að
setja á leiði hans ætti að vera. Kom
okkur brátt saman um tvö aðal-
atriðin. Það átti að vera úr sem
varanlegustu efni og lögun þess átti
að vera þannig, að allar línur þess
væru beinar. Steinninn er ferstrend
uppmjókkandi súla á ferköntuðum
fótstalli, en ofan á súlunni er ten-
ingur reistur á horn úr sama efni
og súlan. Á steininn er letrað, meðal
annars, þessar ljóðlínur úr kvæði
St. G. Stephanssonar:
„Hreinskilnin er angruð ein,
Ekkjan hans við leiðið.“