Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1955, Blaðsíða 151

þingtíðindi
133
voru háS á ísafiríSi aS þessu sinni, flutti
ég einnig kveSjur vestur-Islenzkra Good
Templara og sagSi frá starfi þeirra fyrrum
°g nú.
Er til Reykjavíkur kom úr þeirri Vest-
fjarSarför, ávarpaöi ég ársfund Eimskipa-
félags íslands, bar félaginu, I tilefni af
fertugsafmæli þess, kve'öjur félags vors,
en sérstaklega minntist ég þar hins nýlega
'f'-tna og mikilsvirta starfsbró'öur vors,
Asmundar P. Jóhannssonar, og flutti árs-
fundinum og félaginu alúöarkveöjur og
árnaöaróskir fjölskyldu hans. Stuttu áður
mættum viÖ hjónin á ársþingi íslenzkra
kennara, sem haldiö var I Reykjavík, og
flutti ég þar kveðjur Vestur-íslendinga og
erindi um þann skerf, sem kennarar af
'slenzkum ættum vestan hafs hafa lagt
til fræðslumála og um sérstakan frama
ýmsra þeirra og forystu á þvl starfssviði.
Sigldi nú hver stórhátíðin I kjölfar
annarar, þar sem við hjónin vorum boðs-
gestir og ég flutti kveðjur og ræður sem
ulltrúi félags vors, og um leið, beint og
oeint, I nafni íslendinga vestan hafs al-
ruennt.
Ber þar fyrst að geta Sjómannadagsins,
®unnudaginn 13. júní, er forseti Islands,
erra Ásgeir Ásgeirsson, lagði hornstein-
un að heimili aldraðra sjómanna, að við-
a oddum geysimiklum mannfjölda; vék ég
rseöu minni við það tækifæri sérstaklega
afrekum vestur-íslenzkra sjómanna á
°fum úti og á stórvötnunum hér I álfu.
Næst kom mesti og sögulegasti atburður
umarsins, 10 ára afmæli lýðveldis-
s’ b- 17. júní, er minnst var að verð-
nfis Un? land allt’ °B 1 Reykjavík með
tlöf tllJioniumiklu og minnisstæðu há-
rí,.aha'di- f kveðjuávarpi mlnu þann sögu-
hnm dae laet’1 ög sérstaka áherzlu á fram-
s„ dandi samstarf íslendinga yfir hafið,
oe. 1 oílugast viðhald brúar frændseminnar
ilurnnennlnearlegra samskipta báðum að-
til gagns og sæmdar.
YI ílnar höfuðatburður sumarsins var
a dr. Ásmundar Guðmundssonar til
Utn aht yflr ^slandi þ. 20. júnl, að vonum
athöf 11 f111 vlr®ulegasta og minnisstæðasta
tnálawi* hlnni veglegu veizlu, sem kirkju-
hgjt . eherra, Steingrímur Steinþórsson,
kvöidi* heiSurs biskupi og frú hans um
stefruv samdægurs, og seinna á Presta-
f« nni’ tiutti ég kveðjur Þjóðræknis-
*nér b'11^ °s Sambandskirkjufélagsins, er
beiðn? m 1 elnnlg verið falið að flytja. Að
Útvarni^ kUPS fluttl ennfremur I ríkis-
erindi ’ 1 sambandi við Prestastefnuna,
og nni ”Trúrækni og þjóðrækni I sögu
erindi v, stur'lslendinga“, og verður það
"dí birt 1 Klrkjurltinu.
4 hinn? ? sumrinu vorum við hjónin gestir
bar eina rlegU skálholtshátíð, og flutti ég
Islenzkn af a®alr£eÖunum; fjallaði hún um
keirra rt,n:lennInB®’rerfðir og varðveizlu
Kemur sú ræða I tímaritinu
Víðförla. Var hátíð þessi fjölmenn og um
allt hin tilkomumesta, enda er nú vakn-
aður vlðtækur og virkur áhugi fyrir endur-
reisn Skálholtsstaðar, er oss íslendingum I
landi hér sæmir vel að styrkja eftir
föngum.
Ennfremur flutti ég kveðjur héðan
vestan um haf og ræður um ættland vort
og arfleifð á fjölsóttum útisamkomum
Ungmennafélags Islands I Þrastaskógi, við
ölfusárbrú og á Sauðárkróki.
Þá fluttum við bæði hjónin kveðjur og
ávörp um vestur-íslenzka félagsstarfsemi
á aðalfundi Bandalags norðlenzkra
kvenna, sem haldinn var á Akureyri.
Ennfremur var ég ræðumaður á fundum
Rotaryklúbbanna I Reykjavík, á Akur-
eyri og Sauðárkróki. Helgar sá félags-
skapur, eins og kunnugt er, starfsemi sína
alþjóðasamvinnu, en jafnframt því sem ég
vék að þvl allsherjar markmiði, ræddi ég
sérstaklega áframhaldandi samvinnu ís-
lendinga austan hafs og vestan.
Geta má þess, að ræðunum á Sjómanna-
deginum og Lýðveldishátíðinni var útvarp-
að samtlmis og þær voru fluttar og Skál-
holtshátlðarræðunni stuttu sfðar af segul-
bandi. Margar af ræðum þeim, er áður
voru nefndar, hafa einnig verið prentaðar
I blöðum beggja megin hafsins.
Auk þess flutti ég kveðjur og ávörp, er
snertu Vestur-íslendinga, I mörgum veizl-
um og samkvæmum á ýmsum stöðum, og
verður það ekki nánar rakið hér. Sann-
leikurinn er sá, að við vorum alltaf að
skila kveðjum meðan við dvöldum heima
á ættjörðinni.
Eigi sæmir það, að ég leggi neinn dóm á
kveðjuflutning minn eða okkar, en hitt
væri rammasta vanþakklæti að láta þess
eigi getið, hversu frábærum viðtökum við
áttum að fagna, og hve næman hljóm-
grunn kveðjurnar héðan að vestan fundu
hjá Islenzkum tilheyrendum og hve ágæt-
lega þeim var tekið. Leyfi ég mér sem
dæmi þess að vitna til eftirfarandi rit-
stjórnargreinar, sem birtist I Morgun-
blaðlnu I Reykjavlk 20. júní s.l. undir
fyrirsögninni „ICveðja frá Vestur-íslend-
ingum“:
„Vestur-íslendingar sendu heimaþjóð-
inni kveðju slna og árnaðaróskir með 10
ára afmæli hins íslenzka lýðveldis. Dr.
Richard Beck prófessor kom hingað heim
sem fulltrúi þeirra á þjóðhátlðinni og
flutti þar skörulegt ávarp.
Fyllsta ástæða er til þess að þakka
löndum olckar fyrir vestan hafið ræktar-
semi slna og tryggð við heimaþjóðina.
Hún er okkur ómetanlega mikils virði.
Margir íslendingar 1 Vesturheimi hafa
barizt merkilegri baráttu fyrir viðhaldi
Islenzkrar tungu og menningar. Fjöl-
margir þeirra hafa einnig getið sér ágætt
orð 1 hinum nýju heimkynnum sínum og
þannig orðið íslandi til hins mesta sóma.