Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1955, Blaðsíða 150

132
TÍMARIT ÞJÓÐRÆKNISFÉLAGS ÍSLENDINGA
félagsins meS sérstöku tilliti til afstöSu
deilda félagsins á. Kyrrahafsströndinni. Þá
er einnig nefnd í samningu kennslubókar
í íslenzku viS hæfi vestur-íslenzkra barna
og unglinga; svo og Skógræktarmálanefnd
og Húsbyggingamálanefnd.
Af þessum lestri er þaS ijóst, aS félag
vort hefir mörgum verkefnum aS sinna, og
mörg vandamál aS leysa. Bn þaS ætti ekki
aS skjóta mönnum skelk í bringu. Ef
félag vort hefSi engin vandamál til meS-
ferSar, væri þaS dautt. DauS félög hafa
engin vandamál. ViS höfum nú fylkt liSi
til þess aS glíma viS vandamálin og verk-
efnin og leysa þau. VerkefniS mesta er
viSreisn og viShald þeirra deilda félagsins,
sem örSugast eiga uppdráttar og standa
höllum fæti. í því efni er vert aS athuga
hvort félagiS er þess megnugt aS ráSa út-
breiSslustjóra til aS ferSast um byggSirnar
einhvern hluta ársins. Þar sem líkt stend-
ur á um félagssamtök eins og hjá okkur,
er þaS jafnan taliS nauSsynlegt og jafnvel
lífsnauSsyn aS ráSa slíkan starfsmann.
Um leiS og ég fel þinginu mál vor til
afgreiSslu, þakka ég stjórnarnefndinni
ánægjulega samvinnu á árinu.
Dr. Richard Beck lagSi til aS forseta
væri þakkaS fyrir hina ýtarlegu og grein-
argóSu skýrslu. Var tillagan samþykkt
meS almennu lófataki.
Dr. Richard Beck tók nú til máls og
flutti kveSjur til þingsins frá háskóla sln-
um og forseta hans.
Dr. Beck var fulltrúi félagsins á tíu ára
afmæli Islenzka lýSveldisins og flutti
kveSjur þess viS mörg hátíSahöld á Is-
landi, ennfremur flutti hann kveSjur 'heim
frá öSrum félagssamtökum vestan hafs og
Vestur-lslendingum almennt. Flutti kona
hans, frú Bertha Beck, einnig nokkrar
ræSur. Ennfremur var þeim hjónum faliS
aS flytja Vestur-íslendingum hugheilar
árnaSaróskir frá mörgum félögum og
einstaklingum á íslandi.
Kveðjur yfir liaíið
Ávarp flutt á þjóSræknisþinginu
21. febrúar 1955
Eftir prófessor Richard Beck
Stuttu áSur en viS hjónin lögSum af
staS I hina atburSaríku og ógleymanlegu
ferS okkar til íslands og NorSurlanda
slSastliSiS sumar, sýndl stjórnarnefnd
ÞjóSræknisfélagsins mér þá tiltrú og
sæmd aS fela mér aS koma fram sem
fulltrúi félagsins og flytja kveSjur þess á
10 ára afmælishátíS íslenzka lýSveldisins,
viS biskupsvígslu og á prestastefnunnl, og
ennfremur á öSrum þeim samkomum á
Islandi, þar sem ég teldi, aS slíkur kveSju-
flutningur ætti heima. Var mér þetta
einkar ljúft hlutskipti, þvl aS eins og ég
sagSi I mörgum ræSum mínum heima á
ættjörSinni, veit ég ekkert hlutverk eftir-
sóknarverSara I lífinu, heldur en aS vera
sendiboSi góSviljans manna milli; og sem
íslendingi var mér þaS vitanlega alveg
sérstakt fagnaSarefni aS mega enn á ný
brúa hiS breiSa djúp góShuga landa
minna vestan álanna til ættsystkinanna
heima fyrir. Jafnframt þvl og ég þakka
fyrir þann sóma, er stjórnarnefndin sýndi
mér meS þvl aS fela mér kveSjuflutning
og fulltrúastarf I hinni minnisstæSu heim-
för okkar hjóna, tel ég mér skylt aS gera
þessu þjóSræknisþingi nokkra grein fyrir
því, hvernig ég rækti þaS fulltrúastarf mitt
og flytja þinginu jafnframt kveSjur
heiman um haf, sem ég var beSinn fyrir,
og mér þykir bezt sæma aS bera fram
opinberlega á þessum vettvangi, vorum
vestræna Þingvelli, ef svo má aS orSi
kveSa.
Segja má, aS ég hafi þegar hafiS kveSju-
flutninginn héSan vestan um haf sam-
dægurs og viS hjónin stigum fæti á ís-
lenzka grund, 2. júnl s.l., þvl aS seinni-
part þess dags áttum vIS viStal viS blaSa-
menn, og skýrSum þeim auSvitaS frá því,
aS viS værum, bókstaflega talaS, meS
fangiS fullt af kveSjum. LagSi ég áherzlu
á þaS, aS jafnframt þvl sem íslendingar í
Vesturheimi báSu aS heilsa frændum og
vinum, sendu þeir kveSju til landsins
sjálfs, til fjalla og fossa, fjarSa og dala,
og þá sér I lagi til hjartfólginna æsku-
stöSva og átthaga, því aS um okkur heima
alda íslendinga er þaS hverju orSi sann-
ara, sem Einar P. Jðnsson segir fagurlega
I einu hinna snjöllu IslandsljóSa sinna.
Hún skýrist I huganum, móSir, þln myn<J
þess meir sem aS líSur á dag; ,
öll forsagan tvinnuS og tengd minni sá
eins og texti viS uppáhaldslag.
Sló ég eSlilega á sama streng I öSrum
viStölum og ræSum.
KveSjur ÞjóSræknisfélagsins og Vestur
íslendinga I víStækari skilningi flutti S
annars opinberlega fyrsta sinni úr ræou
stól, er ég þ. 7. júní, I boSi Háskóla íslanos,
hélt aimennan fyrirlestur um „Trkise
vestur-Islenzkra skálda" I hátlSarsal
skólans fyrir stóran hóp áheyrenda. Fja
aSi fyrri hluti þess fyrirlesturs um afst°°
skálda vorra til ættjarSarinnar og kvæ
efni þeirra af þeim toga spunnin, en u
þau kvæSi þeirra fór ég þeim ol'®1in?j.ur
þau væru, aS eigi litlu leyti, samte* . r
ástaróSur til ættlands og ættþjóSar. .
fiutti ég fyrirlestur þennan, samkv
sérstakri beiSni, á fjölmennum sa<"*r
um á ísafirSi og SiglufirSi, og fylgdi .
um úr hlaSí meS kveSjum vestan una
VerSur fyrirlesturinn bráSlega pren a
I Sktrni, ársriti hins Islenzka B6kmenn
félags. Á Stórstúkuþingi Islenzkra Te gj
ara og umdæmisþingi VestfjarSa, sem