Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1955, Blaðsíða 144
126
TÍMARIT ÞJÓÐRÆKNISFÉLAGS ÍSLENDINGA
sjúkrahúsi í Árborg, Man. Fæddur 17. des.
1895 á Mountain, N. Dak. Foreldrar: Pétur
Jóhannesson og Kristjana Benediktsdóttir.
21. Gustav Haraldur Johnson, á heimili
sínu 1 Selkirk, Man. Fæddur þar í bæ 19.
júlí 1905. Foreldrar: Jón trésmlöameistari
Johnson og GuSlaug Sigfúsdóttir, bæSi af
austfirzkum ættum. ,
22. Lorenz Thomsen, á heimili sínu í
Winnipeg, 89 ára aS aldri, ættaSur af
SeySisfirSi.
22. Sveinbjörn J. Sveinbjörnsson, á
heimili slnu I Wynyard, Sask., 76 ára,
fæddur á íslandi, en kom vestur um haf
1886.
22. Halldóra DavíSsdóttir, á sjúkra-
húsi I Vancouver, B.C. Fædd 29. jan. 1878
á JódísarstöSum I EyjafirSi. Foreldrar:
DavíS Kristjánsson og Sigrún Bjarnadóttir.
Kom vestur um haf aldamótaáriS.
24. Þorsteinn Þ. Þorsteinsson skáld, á
heimili sínu aS Gimli, Man. Fæddur 11.
nóv. 1879 aS Uppsölum I SvarfaSardal.
Foreldrar: Þorsteinn Þorsteinsson og Aldls
Eiríksdóttir. Flutti til Vesturheims 1901.
Fjölhæfur og afkastamikill rithöfundur.
Bækur
Fyrir framan mig liggur ný bók,
gömul bók, sem altaf verður ný.
Það er Njáls saga í enskri þýðingu
nýrri eftir Carl F. Bayerschmidt og
Lee M. Hollander í ljómandi fallegri
útgáfu The American-Scandinavian
Foundation félagsins í New York.
Aldrei hefði mér dottið til hugar,
þegar ég var yngri, að ég mundi
hafa ánægju af að lesa Njálu eða
aðrar íslendingasögur á öðru máli
en íslenzku. Fyrir mörgum árum leit
ég ofan í þýðingu George Webb
Dasents, sem mun nú um 100 ára
gömul, og fanst fátt um, eða a. m. k.
hafði ekki þolinmæði til að grann-
skoða. Þessi nýa og fallega útgáfa
vakti samt forvitni mína, eftir að
ég las innganginn. Og áður en ég
vissi af var ég kominn á kaf í bók-
ina og las mér til svo mikillar
ununar, að með köflum hugsaði ég
ekkert um á hvaða máli hún var.
Þýðendur hafa tekið þá skynsam-
legu leið, að þýða á náttúrlega nú-
tíðar ensku, og þýðir það auðvitað,
að margar hinar stuttu og mergjuðu
setningar fornmálsins eru liðaðar
sundur til auðveldara og skiljan-
legra máls. Ætti það að vera þeim
hvöt, sem ekki hafa tíma eða þekk-
ingu til samanburðar, en hafa að
öðru leyti löngun til að kynnast
þessum bókmentum.
Flestum bókfræðingum kemur nú
víst saman um það, að aldrei hafi
frásagnarstíll komist á hærra stig
en í íslendingasögunum. Merkur
skáldsagnaritari, James Norman
Hall, segir meðal annars: „Sannar-
lega hefir frásagnarsnilldin aldrei
náð slíkri fullkomnun og á meðal
íslendinga löngu áður en prent-
listin var uppgötvuð. Ég hefi ekkert
fundið, sem jafnist á við íslendinga-
sögurnar og þá ekki síst Brennu-
Njáls sögu. Þær drepa alla löngun
til að lesa nútíðarskáldsögur. Fólkið
stendur hér ljóslifandi í orðum sin-
um og verkum, og aldrei verður
maður var við sögumanninn. — "ý
Og þó einstöku þurrir kaflar kunni
að fyrirfinnast, þá eru þeir fleirl
sem enginn getur lesið óhrærður.
T h e American-Scandinavian
Foundation og þá ekki síður þý^'
endurnir, eiga sannarlegar þakkir
skildar fyrir hið mikla kynningar'
og brautryðjendastarf í þágu lS'
lenskra bókmenta. (Sjá ennfrernur
grein Jakobínu Johnson um Henry
Goddard Leach hér framar í ritinu).