Skírnir - 01.01.1969, Page 44
38
ARNHEIÐUR SIGURÐARDÓTTIR
SKÍRNIR
Og hann varpar jafnframt fram þeirri spurningu, hvort ætlandi sé,
að tækni Bayeuxrefilsins eigi rætur að rekj a til skóla eða saumhefð-
ar sem Noregur - Skandinavía hafi borið uppi. En hann lætur þeirri
spurningu ósvarað, enda sé heimilda vant. Hins vegar hefur refil-
saumur að hans hyggju verið hin einkennandi saumgerð víkinga-
aldar svo og með Engilsöxum og Normönnum.
í sögu Ólafs helga í Flateyjarbók segir þannig frá orðaskiptum
Ólafs konungs við íslenzkt skáld, Þorfinn munn: „Þá mælti kon-
ungr til hans: „Yrk skáld um þat, er skrifat er á tjaldinu.“ Þor-
finnr leit til, ok sá, at þat var markat á tj aldinu, at Sigurðr vann at
Fáfni, ok kvað vísu:
Geisli stendr til grundar
gunnar, jarðir munna
ofan fellr blóð á báðar
baugs seiðr, en gramr reiðisk;
hristisk hjgrr í brjósti
hringi grœnna lyngva,
en folkþorinn fylkir
ferr vit steik at leika." 2 3
Enn er hér Völsungasögnin „höfð á skriftum“, og lýsir vísan aug-
ljóslega tveimur myndreitum.
Önnur frásögn sviplík er í Orkneyinga sögu um þá Rögnvald jarl
og annað íslenzkt skáld, Odda hinn litla Glúmsson. Eitt sinn að jóla-
veizlu í höll Rögnvalds jarls þá sátu menn og virtu fyrir sér vegg-
tjöldin („hugðu at tjgldum“). Þá bauð jarl, að Oddi skyldi yrkja
vísu um athöfn mannsins á einu tjaldinu, jafnsnemma og hann hefði
sjálfur ort vísu um tjaldið. Og er jarl hafði kveðna vísuna, mælti
Oddi fram vísu þá, er hér fer á eftir:
Stendr ok hyggr at hcjggva
herðilútr með sverði
bandalfr beiði-Rindi
Baldrs við dyrr á tjaldi.
Firum mun hann með hjQrvi
hættr; nú’s mál, at sættisk
hlceðendr hleypiskíða
hlunns, áðr geigr sé unninn.23