Ritröð Guðfræðistofnunar - 01.01.2005, Side 123

Ritröð Guðfræðistofnunar - 01.01.2005, Side 123
ungis við fjarlægð Guðs (s. 146), heldur líka samferðafólks síns (s.66). Anna Pálína fer ekki í grafgötur með það að hún lítur á þetta sem sína bar- áttu, sem hún ein geti háð og unnið sigur í. En hún dregur ekki heldur úr mikilvægi fjölskyldu og vina. Þrátt fyrir einmanaleikann, sem stundum hvolfist yfir hana, er ljóst að eiginmaður hennar og böm hafa staðið þétt við hlið hennar á þessum erfiðu tímum og að krabbameinið hefur haft róttæk áhrif á líf þeirra allra. „Við erum í raun bæði með krabbamein“, segir Anna Pálína um sig og mann sinn og líkir þeim við Hans og Grétu sem leiðast „í gegnum myrkan skóginn vitandi það að nomin og úlfurinn liggja í leyni og bíða færis að hremma okkur“ (s.23). En einangrunin stafar einnig af við- horfum fólks til veikinda hennar. Anna Pálína kvartar undan skorti á skiln- ingi á aðstæðum og afbakaðri umhyggju, sem hún telur að krabbameins- sjúklingar þurfi að þola í meira mæli en þeir sem hafi glímt við aðra lang- vinna sjúkdóma. Hún veltir fyrir sér hvort e.t.v. þurfi að gefa út leiðbein- ingabæklinginn ,J~ívernig á að spyrja frétta af heilsufari krabbameinssjúk- lings“ (s. 140). Vandamálið má að mati Önnu Pálínu rekja til þess að fólk geri ekki greinarmun á samúð og meðaumkun. I stað opinna spuminga um líðan, sem lýsa umhyggju og einlægum áhuga á gangi mála, komi krafan um ákveðin svör, sem gjaman feli í sér dramatíska lýsingu á því „sem mið- ur hefur farið í sambandi við sjúkdóminn“ (s. 140). Þannig lýsir Anna Pálína muninum á samúð og meðaumkun og gerir augljóslega ráð fyrir að lesand- inn viti hvað hún á við, þó að ekki sé auðvelt að skýra það nánar: „Samúð er ekki það sama og meðaumkun. Það er hárfínn munur þar á. Nánast eins og blæbrigði í röddinni. En greinilegur munur engu að síður“ (s. 140). Þetta er boðskapur Önnu Pálínu til samfélagsins, þetta er lexía fyrir þau okkar sem vilja læra af reynslu hennar hvemig best fari á að tjá umhyggju fyrir ná- unganum. í sálgæslunni finnur sálgætirinn oft fyrir ráðaleysi gagnvart illskunni. Sú eða sá sem gegnir hlutverki sálgætisins þráir að finna svör, að leysa vand- ann, að binda enda á þjáninguna. Það er ekki auðvelt að horfa upp á þján- ingu og angist og eiga ekki svör, eiga ekki lausnir sem virka. Bók Önnu Pálínu ætti að vera fagnaðarefni fyrir þau sem hafa sálgæslu að lifibrauði. í henni má finna lýsingu af baráttu sem háð er upp á líf og dauða, við vágest sem svo oft bankar upp á og það iðulega þegar minnst vonum varir. Við slík- ar aðstæður er þörfin fyrir sálgæsluna sérlega brýn, þörfin fyrir nærveru andspænis ógninni, nærveru sem gefur svigrúm fyrir reiðina, óttann og ef- ann sem svo tíðum fylgja í kjölfarið. Boðskapur bókarinnar til sálgætisins felst öðru fremur í áherslunni á mikilvægi nærverunnar andspænis þjáning- unni og illskunni og í lærdómnum sem draga má af reynslunni. Andspænis 121
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140

x

Ritröð Guðfræðistofnunar

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Ritröð Guðfræðistofnunar
https://timarit.is/publication/1152

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.