Ritröð Guðfræðistofnunar - 01.01.2005, Qupperneq 123

Ritröð Guðfræðistofnunar - 01.01.2005, Qupperneq 123
ungis við fjarlægð Guðs (s. 146), heldur líka samferðafólks síns (s.66). Anna Pálína fer ekki í grafgötur með það að hún lítur á þetta sem sína bar- áttu, sem hún ein geti háð og unnið sigur í. En hún dregur ekki heldur úr mikilvægi fjölskyldu og vina. Þrátt fyrir einmanaleikann, sem stundum hvolfist yfir hana, er ljóst að eiginmaður hennar og böm hafa staðið þétt við hlið hennar á þessum erfiðu tímum og að krabbameinið hefur haft róttæk áhrif á líf þeirra allra. „Við erum í raun bæði með krabbamein“, segir Anna Pálína um sig og mann sinn og líkir þeim við Hans og Grétu sem leiðast „í gegnum myrkan skóginn vitandi það að nomin og úlfurinn liggja í leyni og bíða færis að hremma okkur“ (s.23). En einangrunin stafar einnig af við- horfum fólks til veikinda hennar. Anna Pálína kvartar undan skorti á skiln- ingi á aðstæðum og afbakaðri umhyggju, sem hún telur að krabbameins- sjúklingar þurfi að þola í meira mæli en þeir sem hafi glímt við aðra lang- vinna sjúkdóma. Hún veltir fyrir sér hvort e.t.v. þurfi að gefa út leiðbein- ingabæklinginn ,J~ívernig á að spyrja frétta af heilsufari krabbameinssjúk- lings“ (s. 140). Vandamálið má að mati Önnu Pálínu rekja til þess að fólk geri ekki greinarmun á samúð og meðaumkun. I stað opinna spuminga um líðan, sem lýsa umhyggju og einlægum áhuga á gangi mála, komi krafan um ákveðin svör, sem gjaman feli í sér dramatíska lýsingu á því „sem mið- ur hefur farið í sambandi við sjúkdóminn“ (s. 140). Þannig lýsir Anna Pálína muninum á samúð og meðaumkun og gerir augljóslega ráð fyrir að lesand- inn viti hvað hún á við, þó að ekki sé auðvelt að skýra það nánar: „Samúð er ekki það sama og meðaumkun. Það er hárfínn munur þar á. Nánast eins og blæbrigði í röddinni. En greinilegur munur engu að síður“ (s. 140). Þetta er boðskapur Önnu Pálínu til samfélagsins, þetta er lexía fyrir þau okkar sem vilja læra af reynslu hennar hvemig best fari á að tjá umhyggju fyrir ná- unganum. í sálgæslunni finnur sálgætirinn oft fyrir ráðaleysi gagnvart illskunni. Sú eða sá sem gegnir hlutverki sálgætisins þráir að finna svör, að leysa vand- ann, að binda enda á þjáninguna. Það er ekki auðvelt að horfa upp á þján- ingu og angist og eiga ekki svör, eiga ekki lausnir sem virka. Bók Önnu Pálínu ætti að vera fagnaðarefni fyrir þau sem hafa sálgæslu að lifibrauði. í henni má finna lýsingu af baráttu sem háð er upp á líf og dauða, við vágest sem svo oft bankar upp á og það iðulega þegar minnst vonum varir. Við slík- ar aðstæður er þörfin fyrir sálgæsluna sérlega brýn, þörfin fyrir nærveru andspænis ógninni, nærveru sem gefur svigrúm fyrir reiðina, óttann og ef- ann sem svo tíðum fylgja í kjölfarið. Boðskapur bókarinnar til sálgætisins felst öðru fremur í áherslunni á mikilvægi nærverunnar andspænis þjáning- unni og illskunni og í lærdómnum sem draga má af reynslunni. Andspænis 121
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80
Qupperneq 81
Qupperneq 82
Qupperneq 83
Qupperneq 84
Qupperneq 85
Qupperneq 86
Qupperneq 87
Qupperneq 88
Qupperneq 89
Qupperneq 90
Qupperneq 91
Qupperneq 92
Qupperneq 93
Qupperneq 94
Qupperneq 95
Qupperneq 96
Qupperneq 97
Qupperneq 98
Qupperneq 99
Qupperneq 100
Qupperneq 101
Qupperneq 102
Qupperneq 103
Qupperneq 104
Qupperneq 105
Qupperneq 106
Qupperneq 107
Qupperneq 108
Qupperneq 109
Qupperneq 110
Qupperneq 111
Qupperneq 112
Qupperneq 113
Qupperneq 114
Qupperneq 115
Qupperneq 116
Qupperneq 117
Qupperneq 118
Qupperneq 119
Qupperneq 120
Qupperneq 121
Qupperneq 122
Qupperneq 123
Qupperneq 124
Qupperneq 125
Qupperneq 126
Qupperneq 127
Qupperneq 128
Qupperneq 129
Qupperneq 130
Qupperneq 131
Qupperneq 132
Qupperneq 133
Qupperneq 134
Qupperneq 135
Qupperneq 136
Qupperneq 137
Qupperneq 138
Qupperneq 139
Qupperneq 140

x

Ritröð Guðfræðistofnunar

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Ritröð Guðfræðistofnunar
https://timarit.is/publication/1152

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.