Tímarit Máls og menningar - 01.11.2014, Side 77

TMM 2014 · 4 77
Olga Guðrún Árnadóttir
Salóme
ort til Salóme Fannberg veflistarkonu
Áður en morgunninn opnar sitt auga,
áður en fuglsungi losar sinn blund
er hún komin á fætur og farin að iðja,
friður í húsi og dýrmæt hver einasta stund.
Ilmur af kaffi og angan af vori
andanum lyfta frá rökkvaðri slóð
og þjálfuðum fingrum hún þræðina velur,
þraut sína og gleði hún festir í litríkan óð.
Þótt árunum fjölgi og æskan sé horfin
á hún í brjóstinu síkvika lind
sem þar byltist og ólgar og ærslast í leynum,
óðfús að losna úr viðjum og breytast í mynd.
Og þegar það gerist fer galdur um stofu,
gustur sem ber með sér seltu og þang
sópar veggjunum burtu og vefstólnum feykir
með vefarastúlkunni fögru í kunnuglegt fang.
Hún er komin í fjöruna, freyðandi hafið
fagnandi sendir þar bylgjurnar að,
það er vorhljóð í lofti og vindur í kjólnum,
vefurinn titrar, það syngur í stólnum –
vorhljóð í lofti og vindur í kjólnum,
vanginn er ungur og sól er í hádegisstað.