Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.09.2018, Síða 23

Tímarit Máls og menningar - 01.09.2018, Síða 23
S k r í m s l i ð o g k a k ó b o l l i n n TMM 2018 · 3 23 lendir í margvíslegum hremmingum á ferðum sínum um heiminn og geiminn. Franskar konur héldu áfram að skrifa ævintýri á 18. öld og það er þá sem sagan um Fríðu og Dýrið leit dagsins ljós. Sagan er gömul, C gerð af týpu AT425 (Leitin að týnda eiginmanninum) samkvæmt alþjóðlegri atriðaskrá Aarne-Thompson, og fleiri en 1100 útgáfur hafa verið skrásettar um allan heim.13 Meðal þeirra er sagan um Amor og Psyche sem finna má í Gullasnanum eftir Apuleios sem uppi var á 2. öld. Grunnurinn er frásögn af ungri stúlku sem neyðist til að giftast skrímsli sem reynist svo vera prins/guð í álögum eða dulargervi. Sagan var gefin út í Frakklandi á árunum 1740–1741 í verkinu La Jeune Américaine et les contes marins (Unga ameríska konan og sögurnar af sjónum) eftir Mme Gabrielle de Villeneuve, og er gerð hennar sú sjötta í röðinni af rúmlega 120 frönskum gerðum sögunnar.14 Í áðurnefndu ævintýrasafni Mme d’Aulnoy, Contes, er til að mynda að finna ævintýri sem talið er að Mme de Villeneuve hafi ef til vill stuðst við; það er sagan Le mouton (Hrúturinn), en það er ekki fyrr en í sögu Mme de Villeneuve að unga stúlkan fær nafnið Belle, Fríða. Lítið er vitað um Mme de Villeneuve. Hún fæddist árið 1685 og var dóttir lögmanns sem lést þegar hún var 17 ára gömul. Hún og systur hennar lentu í deilum við móðurina vegna föðurarfsins og síðar þurfti hún að standa vörð um eignir sínar andspænis eiginmanni sínum sem stundaði peningaspil og sóaði fjármunum þeirra hjóna. Hún eignaðist eina dóttur og varð ekkja 26 ára gömul. Ekki er vitað hvenær hún fluttist til Parísar þar sem hún gerðist ráðs- kona hjá Crébillon eldri, þekktu harmleikjaskáldi sem þá var ekkjumaður, og þar vann hún þar til hún lést árið 1755, sjötíu ára gömul. Þar samdi hún líka verk sín og gaf þau út. Þrátt fyrir frægð og frama kaus Crébillon að lifa einföldu lífi; sagt er að húsið hafi verið óhreint, hann hafi reykt án afláts og kettir og hundar hafi gengið þar inn og út. Þeim Crébillon og Mme de Ville- neuve mun hafa komið vel saman og talið er að það jákvæða viðhorf til dýra sem kemur fram í verkum hennar, til dæmis í Fríðu og Dýrinu, gæti hafa mótast af þessum félagsskap. Mme de Villeneuve sendi frá sér bæði ævintýri og skáldsögur sem gefin voru út undir nafninu Mme de V*** eða Mme de ***. Fríða og Dýrið er þekktasta verk hennar í dag þótt þessi gerð ævintýrsins hafi fallið í gleymsku á 18. öld og ekki komið aftur fram í dagsljósið fyrr en tveimur öldum síðar.15 La Jeune Américaine et les contes marins er rammafrásögn: Ung stúlka er á siglingu ásamt unnusta sínum frá Frakklandi til frönsku nýlendunnar Saint- Domingue, sem fékk síðar nafnið Haítí, og til að stytta sér stundir segja farþegar hver öðrum sögur meðan á ferðinni stendur. Sú fyrsta af þremur er Fríða og Dýrið, sögð af herbergisþernunni Mlle de Chon. Samtímamenn höfundar hrifust af verkinu, einkum sögunni um Fríðu og Dýrið, en þegar La Jeune Américaine et les contes marins var endurútgefið árið 1765 skrifaði Grimm, ritari hertogans af Orléans: TMM_3_2018.indd 23 23.8.2018 14:19
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132
Síða 133
Síða 134
Síða 135
Síða 136
Síða 137
Síða 138
Síða 139
Síða 140
Síða 141
Síða 142
Síða 143

x

Tímarit Máls og menningar

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.