Tímarit Máls og menningar - 01.09.2018, Síða 97

Tvæ r ö r s ö g u r
TMM 2018 · 3 97
hann ekki liggja undir slíku ámæli og skilaði sjóðnum til Oddnýjar
sem flutti skömmu síðar vestur í Kolbeinsstaðahrepp. Hún hugðist reka
búsmala sinn þangað en hreppti aftakaveður á leiðinni og margar kindur
kattarins mættu þar örlögum sínum og drápust. Oddný Þorgilsdóttir
lést árið 1887, hinn vellauðugi köttur fylgdi húsmóður sinni til grafar
en skilaði sér ekki aftur í mannheima og endaði sem köttur úti í mýri.
Auðæfi hans fóru sömu leið.
Aldarfjórðungi eftir að Oddný og köttur hennar sneru upp tánum
stofnuðu Borgfirðingar Sparisjóð Mýrasýslu sem hafði mikil umsvif
í tæpa öld. En þar kom að kattarsagan úr Norðurárdal endurtók sig
og sjóðurinn hóf að stunda vafasöm viðskipti undir vökulu auga
óreiðunnar. Þegar Ísland var borið til grafar haustið 2008 mætti Spari-
sjóðurinn við útförina líkt og köttur Oddnýjar forðum tíð. Síðan lenti
hann í tröllahöndum, fjármunir hans urðu að engu og sjóðurinn heyrir
nú sögunni til.
Úti er ævintýri.
Skophínið hjá Skessufossi
Þad eru gömul munnmæli um refa þá er skot vinna ecki á og skophín
eru kalladir séu kynblendíngar qviknadir út af ketti og tóu.
Jón Bjarnason: Alfræðiverk fyrir alþýðu, 1845–1852.
Á þorranum geck ég frá bæ mínum Þórormstúngu í Húnaþíngi inn
Forsæludal þar sem Grettir inn sterki bardist vid bestíuna Glám í forn-
öldinni. Var ég vopnaður stórri bissu og hugdist gánga til tóuveida hjá
Skessufossi innst í dalnum. Þar dróg ég fyrir skolla með kjötflikki af
sjálfdaudri kýr, lúnga úr stórgripi og reðri úr hrossi. Matvælin setti ég á
fredna jörd skamt frá skotbirgi mínu hvar ég lagðist nidur í leini. Í hönd
fór nótt sem átti eftir að umbreita mínu fábrotna lífi.
Máninn skein svo stirndi á ósnerta fönnina. Dauðakirrð umlukti mig
en um leid skinjadi ég hvernig alt var kvikt umhvervis birgid, túngl, jörð
og náttúran öll. Höfginn sótti að mér en ég hafdi þó á mér andvara ef
eittkvert kvikendi væri þar á kreiki.
Um miðnótt sá ég tóu snudra kringum þau organa sem ég brúkadi
sem agn. Hóf ég samstundis bissu mína á loft og hugdist sálga ref-
inum en sá þá at hér var furðudýr á ferdinni. Hálfur köttur og hálfur
melrakki. Á því andartaki hugsadi ég hvort hér væri kominn sjálfur
TMM_3_2018.indd 97 23.8.2018 14:19