Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1947, Qupperneq 250

248
Málsatvik eru þessi:
Hinn 11. jan. 1946, kl. 0.45 miðnættis, varð O. Þ-dóttir, f. 11. jan.
1924, þá hjúkrunarnemi á Vífilsstöðum, fyrir slysi með þeim hætti,
að amerísk herbifreið ók á farþegabifreið þá, sem hún var í á leið
frá Reykjavík til Vífilsstaða. Við áaksturinn kastaðist farþegabif-
reiðin á hvolf út af veginum, með þeim afleiðingum, að O. „þeyttist
. . . út úr bifreiðinni, fékk m. a. mikið höfuðhögg og missti meðvit-
und.“ Eftir slysið var hún flutt að Vífilsstöðum og lá þar rúmföst,
samkvæmt vottorði aðstoðarlæknis þar, dags. 16. júlí 1946, vegna
heilahristings, þar til hún var flut.t á lyflæknisdeild Landsspítalans 24.
jan. Lá hún þar þangað til 6. apríl. Samkvæmt vottorði aðstoðar-
læknis deildarinnar, dags. 20. júní 1946, var sjúkdómsgreiningin:
„sequelae commotionis cerebri, dysmenorrhoea, uterus bicornis, sal-
pingitis“. Hann skýrir einnig' svo frá, að læknir sá, sem skoðaði hana
eftir slysið, hafi ekki „séð einkenni um ytri áverka á höfði og ekki
rennsli frá nefi eða eyrum“. 19. maí 1946 er slasaða lögð inn á hand-
læknisdeild Landsspítalans „vegna dysmenorrhoea og þá gerð amputa-
tio supravag. uteri, og reynaist O. hafa uterus bipartitus“. (Vottorð
héraðslæknisins í ...héraði, dags. 25. marz 1949; um aðgerðina eru
engin gögn frá handlæknisdeild Landsspítalans). Héraðslæknirinn i
. . .héraði votlar 7. júlí 1947 eftir skoðun s. d„ að slasaða hafi „frá því
í júní 1946 ... verið heima og verið algerlega óvinnufær vegna þrá-
látra verkja í höfði, sem hafa komið jafnskjótt og slasaða hefir reynt
að vinna eitthvað. Á árinu 1946 og' framan af árinu 1947 fékk slasaða
óþolandi kvalaköst í höfuðið annað slagið, þótt hún ekki reyndi neitt
að vinna, en nú eru þessi köst svo gott sem horfin, ef slasaða reynir
ekkert á sig, en koma þó enn þá við minnstu áreynslu. Enn þá ber
lítils háttar á þvi, að slasaða fái ógleðiköst eða jafnvel uppköst, cn
aldrei er neinn svimi.“ Er sjúkdómsgreining hans: „commotio cerebri,
seqv. post traumata, hypertensio arterialis, neurosis m. gr. post
trauinata". Sami héraðslæknir vottar 25. marz 1949, eftir skoðun 12.
marz, að slasaða hafi „mestan hluta tímabilsins júli 1947—maí 1948“,
en 6 mánuði af þeim tíma vann hún á Húsavíkursjúkrahúsi, haft
„nokkurn verk neðan til í baki og kviðarholi vinstra megin og einnig
höfuðverkja- og ógleðiköst, ef hún reyndi nokkuð verulega á sig . ..
Verkirnir neðan til í kviðarholinu fóru stöðugt vaxandi frá því í maí
1948, þannig að hún varð þeirra vegna að hætta vinnu, og hinn 21.
okt. 1948 var hún lögð inn á Akureyrarspítala og tekinn vinstri eggja-
stokkurinn, sem í var granulosafrumu æxli“. Hinn 26. nóv. 1948 er
hún brautskráð af spítalanum „og hefir síðan verið heima og líðanin
verið sæmilega góð, en (er) þó ekki ekki farin að vinna neitt enn þá“. í
vottorði sínu skýrir héraðslæknirinn jafnframt frá því, að slasaða hafi
28. maí 1942 verið lögð inn á handlæknisdeild Landsspítalans og þá verið
gerð á henni „resectio tubae sin. c. appendectomia“, hafi henni heils-
azt vel og verið brautskráð af spítalanum 20. júní; enn fremur að hún
hafi verið lögð aftur inn á handlæknisdeildina 10. nóv. 1944 „vegna
colica renalis dxt.“ og hafi rannsókn leitt í Ijós, „að vanta mundi
vinstra nýra í ... (hana), og ekki sáust neinir steinar í h. nýra.“ (Um