Úrval - 01.12.1956, Page 20

Úrval - 01.12.1956, Page 20
Sem þræll lií'ði hann ekki mennsku lífi, en eitt atvik opnaði honum dyrnar að nýrri til- veru — tilveru hins siðmenntaða manns. Að öðiast nýtt líf Grein úr „American Heritage“, eftir Dorothy Canfield Fisher. A ÐALPERSÓNAN í þessari frásögn, negrinn Booker T. Washington, byrjaði líf sitt sem þræll, en varð síðar einn af kunnustu uppeldisfrömuðum Bandaríkjanna. Frásögnina hef ég af vörum hans sjálfs, frá- sögnina um það hvernig hvít kona opnaði fyrir honum dyrn- ar að nýjum lieimi -— heimi sið- menntaðra manna. Ég hef aldrei getað gert mér nákvæma grein fyrir því hve gamall ég var þegar ég hitti frú Ruffner. En eftir því sem ég hef komizt næst, er ég fædd- ur kringum 1858 sem þræll á plantekru í Virginia. Fæðing- arheimili mitt var timburkofi með skítugu gólfi, fjórum sinn- um fimm metra að flatarmáli. Við sváfum á óhreinum fata- tuskum. Fram á unglingsár átti ég aldrei nema eina flík — skyrtu sem ofin var úr grófum úrgangshör. Við þrælarnir lifðum á maís- brauði og svínakjöti, af því að það gátum við fengið á plant- eknmni án þess að greiða fyrir með reiðu fé. Ég þekkti ekki annað en þrælakofana á plant- ekrunni þar sem ég var fædd- ur — nema að ég hafði öðru hvoru séð álengdar „stóra hús- ið“ sem hvítu eigendurnir bjuggu í. Ég minnist þess ekki, að við settumst nokkurn tíma saman að máltíð, eins og fjöl- skyldna er siður — hvorki í bernsku minni né æsku. Við átum eins og dýrin, hvenær sem var og hvar sem við fundum eitthvað ætilegt. Eftir þrælastríðið, þegar við höfðum hlotið frelsi, flutti fjöl- skylda mín til lítils bæjar í ná- grenni saltnámu, þar sem ég fékk vinnu, þó að ég væri enn aðeins barn. Oft byrjaði vinnu- dagur minn klukkan fjögur á morgnana. Hið nýja heimili okkar var enn verra en hið fyrra, því að kofinn sem við bjuggum í var í þéttbýlu fá- tækrahverfi, óþverrabæli bæði í bókstaflegum og andlegum skilningi. Þegar ég eltist og stækkaði var ég fluttur úr salt- námunni í kolanámu. Lewis Ruffner hershöfðingi átti báðar námumar. Þegar hér var komið, hafði ég lært að þekkja stafina og var orðinn stautandi. Mest af
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132

x

Úrval

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.