Úrval - 01.05.1978, Blaðsíða 39

HVERS VEGNA MÁ EKKI.
37
HJÖRLEIFUR KRISTINSSON, Gilsbakka, Akrahreppi skrifar:
,,Ég var nýlega að horfa á mótíslenskra hesta erlendis (í sjónvarpi).
Þá fór ég að hugleiða, hvort ísland væri eina landið í Evrópu, sem
gæti ekki sent þangað hest svo harin ætti afturkvæmt.
Vegna læknavísinda er nú hægt með talsverðu öryggi að ferðast
hvert í heim sem er og korha aftur, án þess að taka hættulega
sjúkdóma eða bera þá heim með sér. Þeís vegna spyr ég: Hvers vegna
má ekki fara með hestinn sinn til útlanda og koma með hann aftur?
Gildir þetta aðeins um menn?”
HVERS VEGNA MÁ EKKI
FARA MEÐ HESTINN SINN
TIL tJTLANDA OG KOMA
MEÐ HANN AFTUR?
SIGURÐUR SIGURÐSSON: dýralæknir svarar:
Hér á landi eru smitsjúkdómar í
hrossum svo til óþekktir, sem betur
fer. Hrossin okkar hafa verið
einangruð í 1000 ár og laus við
smitálag. Það er því víst, að mótstaða
í stofninum er engin eða mjög lítil
gegn ýmsum alvarlegum sjúkdómum
og kvillum, sem landlægir eru
erlendis. Fjölmargir sjúkdómsvaldar:
veirur, bakteríur, sveppir, sníkjudýr
Meðfylgjandi grein, skrifuð af gefnu tilefni,
birtist í nokkrum dagblaðanna í vor. Hún er
okkurþörf hugvekja. Ritstj.
eins og lýs, maurar, innyflaormar,
lungnaormar, hrossasullaveiki, skor-
kvikindalirfur o.fl. hafa aldreifundist
áíslandi.
Annað kastið eru að finnast nýir
smitsjúkdómar erlendis og er þá í
fyrstu engin þekking eða lítil til um
smitleiðir og varnaraðgerðir.
Á þessu hafa margir erlendir hesta-
eigendur brennt sig fyrr og síðar og
þvl eru í gildi strangar reglur um
mót, þar sem hestar frá mörgum
löndum koma saman til keppni.
Áhorfendur og gestir á slíkum