Úrval - 01.05.1978, Blaðsíða 110

108
ÚRVAL
Oswald í Atsugi var George Wilkins.
Þegar Oswaid ljóstraði upp um áhuga
sinn á Ijósmyndun, gaf Wilkins, sem
sjálfur var ákafur áhugaijósmyndari,
sér tíma til að kenna honum að fara
með 35 mm myndavél. Síðan keypti
Oswald sér myndavél og eyddi löng-
um stundum í að eigra um völlinn og
taka myndir af ýmsum hlutum, sem
vöktu áhuga hans, — svo sem leitar-
loftnetum radartækjanna.
Godfrey „Gator” Daniels segir:
,,Hann var venjulegur maður, rétt
eins og ég. Við vorum bara krakka-
hópur — fæstir höfðu farið að
heiman áður — en Oswald gekk
hreint til verks og viðurkenndi að
hann hefði aldrei komist yfir kven-
mann. Það var mjög óvenjulegt, að
nokkur viðurkenndi það. Við vorum
báðir barnalegir um ýmsa hluti, en
hann skammaðist sín aldrei fyrir að
viðurkenna það.” Hann dáðist líka
að skörpum huga Oswalds. „Gáfur
hans voru þannig, að það þurfti
aldrei að sýna honum nema einu
sinni, hvernig átti að gera eitthvað,
og hann kunni það upp frá því, þótt
það væri kannski býsna flókið. ’ ’
Á Atsugi fann Oswald félagsskap
öðru vísi en hann hafði áður kynnst.
Þessi félagsskapur hvatti hann til
drykkju með sér á börunum um-
hverfis flugvöllinn, og hló með
honum, þegar hann kom heim fullur
og vakti alla í búðunum með því að
hrópa: „Geymið suðurrlkjapening-
ana ykkar, strákar! Suðrið á eftir að
sigra á ný! ’ ’ Þeir klöppuðu honum lof
í lófa þegar hann öðlaðist sína fyrstu
kynferðisreynslu — með japanskri
barstúlku.
En stundum átti Oswald það til að
hverfa til Tókíó í tveggja daga fríi og
þverneita að ræða um þessar ferðir
jafnvel við nánustu vini sína Mörg-
um árum seinna trúði hann nánum
félaga slnum í Dallas fyrir því, að
hann hefði komist í fámennan hóp
japanskra kommúnsita 1 Tókló meðan
hann var I sjóhernum. Enginn þeirra
sjóliða, sem voru samtímis Oswald í
MACS—1 hafði minnstu hugmynd
um að hann hefði þannig lifað tvö-
földu lífi — ef það er þá satt.
Zack Stout vissi aðeins um eina
mögulega lausn á hvarfi Oswalds: Að
hann hefði orðið ástfanginn af jap-
anskri stúlku. Þegar Stout vildi vita
hvar hún ynni, svaraði Oswald því að
hún væri selskapsdama á Queen Bee í
Tókró.
Þetta var í sjálfu sér markvert.
Queen Bee er þekkt fyrir yfir 100
undur fagrar selskapsdömur, og var
þá einn af þremur fínustu og dýmstu
næturklúbbum í Tókíó. Kvöldið á
Queen Bee gat kostað hvað sem var á
bilinu 60—100 dollara. Samt fór
Oswald, sem fékk innan við 85
dollara útborgaða á mánuði, jafn-
aðarlega út með þessari konu frá
Queen Bee, og kom meira að segja
með hana á völlinn nokkrum sinn-
um. ,,Hann var hreinlega vitlaus í
henni,” sagði Stout, sem hitti þau
iðulega á bömm í nánd við völlinn.
Liðsforingjar og yfirmenn komu oft