Úrval - 01.05.1978, Blaðsíða 106

104
ÚRVAL
Hafði Oswald haft aðgang að
leyndarmálum sjóhersins? Hafði
hann samband við eða gert sam-
komulag við sovésku leyniþjónustuna
áður en hann strauk? Hafði hann
hlotið þjálfun árin sem hann dvaldi í
Sovét? Átti hann að uppfylla eitt-
eitthvert hlutverk fyrir Sovét, þegar
hann sneri aftur til Bandaríkjanna?
„Hvernig,” spurðu Coleman og
Slawson í leyniskjali nefndarinnar,
,,eigum við að ganga úr skugga um
hvort það sem við vitum um ævi Os-
walds er aðeins „sögusögn” að for-
skrift KGB, sem Oswald hegðaði sér
eftir, eða ekki?”
Nósenkó var enn í gæsluvarðhaldi
og undir yfirheyrslum 28. september
1964, þegar Warrenskýrslan kom út,
án þess að í henni væri að finna svör
við þessum meginspurningum um
fortíð Oswalds.
,,RACE CAR”
Atsugi, Japan, 1957: ,,Race Car
kallar Coffee Mill,” gall með málm-
kenndu hljóði í talstöðinni. ,,Bið um
vindhraða hjá 90 englum.”
Mennirnir inni í dimmum flug-
stjórnarklefanum vissu ekki hvaðan á
þá stóð veðrið. Sumir flissuðu aðeins,
eins og þetta kall væri bara brandari,
til þess sagður að draga úr tilbreyt-
ingarleysinu á fjögra tíma vaktinni.
Allir vissu af þeirri radarþjálfun, sem
þeir höfðu fengið í hernum, að engin
flugvél gat flogið í ,,90 engla” hæð
— 90 þúsund fetum. Hæðarmet
heimsins var ennþá 65.889 fet, og
leitargeislar radarsins náðu aðeins
upp í 45 þúsund fet. Hvað gat þá
nokkur viljað með að vita vindhrað-
ann í 90 þúsund fetum?
„Coffee Mill” var dulnefnið á
fyrstu flugeftirlitsdeild sjóhersins —
sem stundum var kölluð MACS—1
og stjórnaði flugi fyrstu flugdeildar
sjóhersins, með aðsetur við Atsugi
flugvöll, um 50 kílómetra suðvestur
afTókró. En hvað var ,,Race Car”?
I dögun nokkrum dögum seinna
var mönnunum í deild 1 aftur komið
á óvart. Löng og mjó, silfurlit flugvél,
með nálartrjónu, sem var ekið út úr
flugskýli sem bandatískir, óeinkenn-
isklæddir starfsmenn með vélbyssur
gættu. Þetta var ekki líkt nokkurri
flugvél, sem hermennirnir í Coffee
Mill höfðu áður séð. Vængirnir, sem
höfðu nærri 25 metra haf, voru
næstum helmingi legnri en bolurinn.
Þeir svignuðu til jarðar svo þar hafði
orðið að setja álhnúða með hjólum til
að styðja þá. Flugmaður, klæddur í
þykkan svampgalla með gtímu var
fluttur að henni með sjúkrabíl og
klifraði upp í stjórnsætið. Starfsmenn
flugskýlisins fjarlægðu flmm ein-
kennistölur af stéli vélarinnar. Þegar
flugmaðurinn fór að hita vélina upp,
gaf hún frá sér háan, skerandi hvin,
sem jókst snögglega þegar vélin
geystist af stað eftir flugbrautinni.
Vélin notaði ekki nema hálfan
annan kílómeter af flugbrautinni
áður en hún lyfti sér og smaug upp í
himinblámann og hækkaði flugið
með 45 gráðu halla. Innan fárra mín-