Skírnir - 01.01.1876, Blaðsíða 5

ÞJÓÐVERJAR, FRAKKAR OG BELGAR.
5
Um sama leytið, eSa litlu fyr, var og annaS mál á prjón-
unum, og ekki hættuminna fyrir friSinn, milli þjóSverja og
Belga. Tildrögin til þess máls voru nefnd í fréttunum í fyrra
(78. sí8u), og voru í stuttu máli þau, aS koparsmiSur nokkur í
Bryssel, Duchesne aS nafni, ritaSi erkibysknpinum í París bréf
og bauS honum að drepa Bismarck. þegar þetta fréttist til
Berlinnar, vildi stjórnin og Bismarck láta dæma þennan mann til
dauSa. En í refsilögum Belga er iíkt atriSi og þetta hvergi
tekiS fram, og utanríkisráSgjafinn, d’Aspremont Lynden, svaraSi á
þá leiS, aS Belgía væri sjálfstætt ríki, og þetta væri brot á rétt-
indum þeirra, en sagSi þó, aS Belgía eins og hvert annaS land
féllist meS ánægju á allar þær ákvarSanir, sem gætu miSaS til
þess eigin gagns, og góSs samkomulags viS a&rar þjófeir. Um
þetta atribi væri ekki aS tala, fyr en þjóSverjar hefSu tekiS
samskonar grein upp í sín lög. Á þessu stóS um langan tíma,
og deilan varS áköf á báSar bliSar. þá fór hinum stórveldunum
ekki aS lítast á blikuna, og mál þetta kom nú hvaS eptir annaS
til umræSu á þingi Breta, og féllu umræSurnar Belgum heldur
i vil, og þaS þótti ráSlegast aS reyna til aS miSla málum. Frökk-
um fór eins, og endalokin urSu þau, aS þeir skoruSu á Englend-
inga, Rússa og Austurríkismenn, at gera út um mál þessi viS
þjóSverja. Englendingar og Rússar urSu viS áskoruninni, og
Alexander keisari lagSi sjálfur af staS (8. mai) vestur til Ems á
, þýzkalandi, aS finna frændur sína eptir vanda. þetta kom nú
vel saman, og þeir Alexander og erindreki Englendinga komu á
fullkomnum sættúm. Belgar lofuSu aS leggja dauSarefst viS þess
konar glæpum framvegis, og Bismarck hét á móti, aS taka líkar
ákvarSanir upp í refsilög þjóSverja.
Austræna máliS hefir veriS eitt af aSalmálum þessa
ársins. — þaS hefir lengi veriS sagt, aS Englendingum væri
lítiS um aSfarir Rússa í MiS-Asíu, jafnvel þó aS Rússar
ekki hafi sýnt sig neitt líklega til fjandskapar. Rússar fara hægt
í sakirnar, en færa sig þetta smátt og smátt upp á skaptiS, og
Englendingar hafa fulla ástæSu til aS hafa vakandi auga á
gjörSum þeirra, svo voldugan og hættulegan nágranna sem hér
er viS aS eiga. Rússar hafa unniS áriS sem leiS undir sig þann