Skírnir - 01.01.1876, Blaðsíða 162

162
VESTURHErMXJR. BANDARÍKIN.
nokkuS af tekjunum, en þegar á átti aS her8a, vildi sá, sem
embættiS hafSi, ekki sleppa því, og bauS Marsh 12 þúsundir
dollara árlega til sætta. {>essu gekk Marsh að, og lét svo konu
Belknaps hafa helminginn. Eptir lát hennar sendi Marsh ýmist
Belknap sjálfum eSa seinni konu hans peningana, og hafSi Marsh
tekiS viS 40 þúsundum dollara, er hér var komiS. Belknap
sagSi óSara af sér, ^egar þetta komst upp, og var síban hnepptur
í varShaid. Um hermálastjórn hans gekk allt í meira þóii, því
aS þegar aS var gáS vantaSi ýms skjöl, sem áríSandi voru.
Ekki á þó Belknap sjálfur ab vera sekur ijm þenna stuld, heldur
einn af undirmönnum hans, er Harrison heitir. MáliS er ekki •
útkljáS enn, enda er í fleiri horn aS líta um sama efniS. Annar
merkastur fjárplógsmaSurinn, en Belknap, er hershöfSingi nokkur,
aS nafni Babcoek. Hann var skrifari hjá Grant og mesti alda-
vinur hans. Bófasamkunda nokkur varS i vetur uppvís aS toll—
svikum á vínföngum, og hafSi hún þá haft meS því af ríkisfjár-
hirzlunni um 5 milljónir dollara; kvaS hún Babcock þenna hafa
veriS í vitorSi meS sér og íengiS mikinn hlutann, og var hann
þá undir eins tekinn fyrir; bárust talsverbar líkur á hann, en allt
fyrir þaS dæmdi kviSurinn hann sýknan saka, mest fyrir stuSning
Grants, aS því er sagt er. Eptir þaS hafa raunar fleiri sakir
veriS bornar á hann um sama, svo aS öll líkindi eru til aS hann
sleppi ekki alveg. Sendiherra Bandamanna í Lundúnum, Schenck,
hefir og komizt í þaS klandur utúr hinum svo nefndu Emmu-
námum í Utah, aS hann var kallaSur heim aptur og dreginn fyrir
dóm. Sterkar líkur hafa og falliS á bróSur ríkisforsetans sjálfs,
Orville Grant, fyrir ýms svik og pretti, og er taliS vist, aS hann
muni ekki sleppa refstarlaust. Ótal fleiri slikar sögur hafa borizt
þaban vestan aS af sviknm embættismanna og annara, og er mælt,
aS Grant taki sér þaS allt mjög. nærri, og hafi varla veriS mönn-
um sinnandi meSan mest gekk á, enda þótt hann sjálfur sé ekkert
viS þetta bendlaSur. Honum eiga eitt sinn aS hafa farizt svo
orS um þessar mundir, aS nú sæi hann fyrir forlög þjóbvalds-
manna, og víst er þaS, aS áhangendum þeirra mörgum hefir ekki
litizt á blikuna, þótt bágt sé aS segja um, hvort betra tekur viS,