Skírnir - 01.01.1876, Blaðsíða 51

BRETAR OG EGIPTAR.
51
leiS. þeir stilltu þjóSverja til friSar, er þeir vildu fara aS berja
á Frökkum í fyrravor, þeir tóku fram í Duchesne-máliS, og
hjálpuSu þar Belgum, og nú seinast lögðust þeir á eitt me8
hinum stórveldunum a5 sefa ófriðinn í Herzegovinu, Jpótt svo
sýnist, sem það ætli að koma fyrir lítið. Meiri þýðingu hafa
án efa afskipti þeirra af Egiptum. Egiptajarl stendur raunar
ab nafninu undir soldáninum i Miklagarði, en þau yfirráð hafa
litið að þýða, og nú því heldur, er Tyrkir eru ekki lengur sjálf-
bjarga í sínu eigin riki. Englendingar voru ekki lengi að sjá,
hver þeirra skerfur ætti að verða, ef ríki Tyrkja liði undir lok;
það var Egiptaland, eða verndin yfir því. þeir gerðu því allt
sitt til að vingast við jarlinn og gefa honum heilræði, og því
tók hann með þökkum. Hann vissi sem var, að vinfengi þeirra
væri mikilsvert, og Englendingar hefði fjárstjórna,rmenn betri, en
nokkrir aðrir, en á þeim mönnum þurfti hann að halda. Fjár-
hagur hans er í illu ástandi, þvíab sjálfur brýzt hann í mörgu
og er óspar á fé, en vantar góða ráðanauta. I fyrrahaust kom
honum því til hugar að selja hluti þá, sem hann átti í Suez-
skurðinum, til að rétta fjárhag sinn við. Hann bauð Englend-
ingum fyrst kostinn, og stjórnin var ekki lengi að ganga að kaup-
unum. það voru um 177 þúsundir hluta, sem þeir keyptu, og
gáfu við fjórar milljónir punda. I fyrstunni var skurðurinn
grafinn fyrir hlutatillög, en þeir, sem fengu þá að leggja í
fyrirtækið, voru eingöngu Frakkar og Egiptar, og í raun og
veru voru það Frakkar einir, sem öllu réðu; að láta skurðinn
vera í höndum einnar þjóðar gat orðið hættulegt á ófriðartímum,
einkum fyrir Englendinga, sem notað höfðu skurðinn nálega eins
mikið og allar aðrar þjóðir til samans, síðan hann var opnaður.
Englendingum líkuðu því vel þessi kaup, og eins öðrum þjóðum.
Raunar heyrðist illur kurr í Frökkum framanaf, og kváðu þeir þetta
óvináttubragð mikið af liendi Englendinga og illa gert af Egipta-
jarli að bjóða þeira ekki fyrst kaupin, en sá kurr datt þó niður
síðar. Sagt er og, að Rússum hafi brugðið í brún í fyrstu, og víst er
þaÖ, að Englendingum er ekki lítill hagur, að hafa tryggt þannig
sjóleiðina til Indlands, ef þeim og Rússum slægi saman þar eystra.
Afskiptum Englendinga við Egiptajarl var þó ekki lokið með
4*