Skírnir - 01.01.1876, Blaðsíða 42

42
ENGLAND.
af sér forustunni íyrir Torýmönnum, og fá hana í hendur Derby
lávarSi, en taka sjálfur sæti sem valdalaus í efri málstofunni.
þetta reyndist þó ekki satt, og hann situr enn vi8 stýriS, enda
segja flestir, a8 hann hirSi eigi um a8 sleppa því fyr en í fulla
hnefana, þótt gamall sé. Af Yiggum fara litlar sögur, síSan þeir
misstu völdin, og ekki sýna þeir annan eins skörungsskap af sér
nú, og meían Gladstone var foringi þeirra, og hélt þeim saman.
J>a8 má líka sjá, a8 honum gezt ekki a8 aBferli þeirra í öllu nú,
því opt og einatt ber það vi8, a8 hann gefur atkvæ8i sitt me8
því, er Viggar standa fastast á móti, einsog t. a. m. í austræna
málinu. þar þótti Viggum rangt, ab láta England stySja tillögu
Andrassys greifa me8 binum stórveldunum, og kölluBu þa8 bæ8i
ósamkvæmt stjórnara8fer8 Breta um undanfarin ár, og þeim ósam-
bo8i8, a8 hepta frelsishreyfingar uppreistarmanna. Bretar hafa
annars, einsog aSrir, vorkennt uppreistarmönnum, og jafnvel
Russel jarl, sem alveg hefir dregiB sig i hlé á seinni árum sökum
elli, hefir stabiS fyrir samskotum til þeirra. Hartington lávar8ur,
sem nú er fyrir Viggum, þykir vera linur í forustunni, og gefa
Gladstone miki8 eptir í flestu, enda er þa8 miklu erfi8ara nú a8
halda flokknum saman, en á8ur. þegar Hartington tók vi8, var
þegar fari8 a8 kárna um samlyndiB í flokknum, og hann miki8
farinn a8 ri81ast f skoSunum, og sí8an hefir þa8 aukizt og írski
flokkurinn alveg skilizt frá. Gladstone vildi auka réttindi Ira,
me8an hann var vi8, og fyrir þa8 fylgdu þeir honum, en nú
taka bæ8i Viggar og Torýmenn i sama strenginn, þegar um þeirra
nsál er a8 ræ8a. Viggar sýnast því eiga langt í land, a8 komast
til stjórnarinnar aptur, þótt einn af foringjum þeirra, Sir William
Harcourt, segSi á fundi í fyrra sumar, a8 „Torýstjórnin yr8i
óvanalega fljót á lei8inni í þetta skipti8“. Raunar er ýmislegt í
stjórn þeirra Disraelis, sem mi8ur þykir fara, en því hafa hinir
fengiS a8 kenna á líka, me8an uppgangur þeirra var sem mestur.
J>ing Breta í fyrra fór í heild sinni friBsamlega fram.
Framfararmenn veittu raunar sterka mótstöSu vi8 og vi8, en þa8 var
helzt í utanríkismálum, og um fyrirspurnir og ákærur til stjórnar-
innar, en frumvörp hennar í innanríkismáluin voru flest svo beppileg,
a8 þingmenn féllust undireins á þau. Mestri deilu hefir vanalega