Norðurljósið - 01.01.1982, Blaðsíða 51

norðurljósið
51
Er ég stóð þarna eins og í draumi, var ég vakinn til meðvit-
undar allt í einu, er stóri St. Bemharðs-hundurinn kom
hlaupandi inn. Eg óskaði, að hann hefði ekki komið. Eg var enn
svo reiður út af reikningnum, sem ég þurfti að borga
dýralækninum fyrir sprauturnar, sem hann hafði gefið honum.
Eg hafði alltaf haldið, að það væri svo ódýrt að eiga hund. En
þessi var svo vandætinn, að hann vildi aðeins úrvals kjöt og
dýrustu tegundirnar af hundamat. Eg er viss um, að hægt hefði
verið að fæða marga menn í sumum heimshlutum með því sem
það kostaði að fæða þennan stóra hund. Gestur minn, Rann-
sakarinn, fylgdist með öllu, en sagði ekkert.
Yfir í horninu kom ég auga á frímerkjasafnið mitt. - Öll
frímerkin, sem Israel hefur gefið út. Eg hugsaði með sjálfum
mér: Jesú hlýtur að líka vel, að ég hef áhuga fyrir Israel og
spámannlegri þýðingu þess. En nú fór ég allt í einu að hugsa
um, hvað ég gæti gert fyrir Jesúm, ef ég seldi frímerkin og
notaði verðið til að kaupa andlegar bókmenntir. Fram að þessu
hafði ég litið á frímerkjasafnið sem dýrmæta eign. Nú allt í einu
fannst mér það ekki lengur.
A sófaborðinu lá reikningur frá blómabúðinni. Eg hafði
keypt blómvönd fyrir 150 kr. þegar maður nokkur var jarðað-
ur. Það er dálítið einkennilegt: að eyða svo miklum peningum
til að kaupa blóm, er lifa svo stuttan tíma. Ef peningarnir hefðu
verið notaðir til að kaupa biblíur, hefði það verið allt annað. En
siðir eru nú einu sinni svo bindandi. Mér fannst, að ég yrði að
gera eins og aðrir.
Eins og vænta mátti fór Drottinn að líta á bækurnar í bóka-
hillunni. Eg var dálítið hreykinn yfír því, að á meðal margra
annarra bóka átti ég sex bindi af „Hugleiðingum um Móse-
bækurnar“ eftir C. H. Macintosh. Þærvoru ískrautbandi. Eigi
eg að vera algjörlega heiðarlegur, verð ég að játa það, að ég hafði
aldrei lesið þessar bækur. En sá, er sá þær í hillunni hjá mér, gat
séð, að ég var bókamaður og auk þess andlegur maður. Hér var
uukið af öðrum bókum, sem ég hafði aldrei lesið, og mundi
vafalaust aldrei lesa. Auk þess voru þarna bækur, sem ég hafði
einhverntíma lesið, en læsi ekki aftur.
Þegar Drottinn var að athuga bækurnar, hugsaði ég með