Ársrit Hins íslenska fræðafjelags í Kaupmannahöfn - 01.01.1923, Síða 68

68
í’orvaldur Thoroddsen
hann hafði verið þá nokkrum dögum áður. Þar voru
þrjú mál á dagskrá, og nokkrir ráðgjafar og ríkisþing •
menn voru í boði fjelagsins. Pá er ræðum var lokið,
settust menn að kveldverði, og er menn höfðu snætt og
ætluðu að fara að standa upp frá borðum rjett fyrir klukk-
an hálfellefu, hnje prófessor Thoroddsen alt í einu með-
vitundarlaus niður af stól sínum. Hann hafði fengið heila-
blóðfall. Pað var síðan ekið með hann út á ríkissjúkra-
húsið. Hann raknaði eigi við fyr en á þriðja sólarhringi
og var þá allur máttlaus í hægri hliðinni. Hann mundi
hvað við hafði borið og spurði hvar hann væri. Smátt
og smátt og ofurhægt fór hann að hressast. í mars var
hann orðinn andlega hress, en máttur kom nærri enginn
i hægri handlegg og hægri fót. Hann klæddist þó dálít-
ið um vorið, en gat eigi gengið og var honum ekið úti.
Jeg kom daglega til hans, og talaði hann þá oft um vís-
indastörf sín og það, sem hann vildi rita og gjöra, er
hann yrði frískur; var ekkert eins ríkt í huga hans eins
og ritstörfin og að fræða almenning. Hann bar öll hin
þungu veikindi sín með stakri stillingu og þreki, en eðli-
lega var hann stundum dapur, þá er honum versnaði og
dró fyrir allar vonir hans um að geta haldið störfum
sínum áfram.
Annan júní sumarið eftir ljet Thoroddsen flytja sig
af sjúkrahúsinu heim til sín í Frederiksbergallé. Par
hrestist hann dálítið um tíma, og var einna hressastur í
júlí mánuði og í ágúst. En síðasta dag ágústmánaðar
versnaði honum alt í einu, og eftir það kom enginn bati.
14. september kvaðst hann vilja kveðja mig, og eftir það
dró ávalt af honum, svo að 24. s. m. gat hann síðast
#
talað ofurlítið við mig. Síðustu sólarhringana lá hann í
svefnmóki og kl. 9 að kveldi hinn 28. septbr. 1921 gaf
hann upp andann.
Thoroddsen var jarðaður 5. október hjá konu sinni