Ársrit Hins íslenska fræðafjelags í Kaupmannahöfn - 01.01.1923, Síða 128

128
Valdimar Erlendsson
prenta myndir af afarljótum sýfílissjúklingum, því að þær voru
svo ljótar og viðbjóðslegar, að Ársritið gat ekki flutt þær,
hversu mikið sem það þó vill styðja að þvi að stemma stigu
fyrir veiki þessari.
Til þess að skilja myndirnar rjett, verður að gæta þess,
að þær eru að eins sem daufur skuggi af sjúkdómi þeim, er
þær sýna. Sárin eru opin, flakandi, kvikt hold, vellandi af
eitraðri vilsu. Þess verða menn að gæta, er þeir líta á mynd-
irnar.
Hinn ágæti kennimaður Olfert Ricard, sem mest og
best allra hefur unnið fyrir æskulýðinn í Danmörku, gat þess
í ræðu í vetur (26. nóvbr.), að hann hefði fyrir mörgum ár-
um heyrt lækni einn halda ræðu um ónefndan sjúkdóm fyrir
miklum fjölda ungra manna. Læknirinn talaði að eins um
sjúkdóminn og lýsti honum, rödd hans var þurr og leiðinleg,
en þó hneig fjöldi hinna ungu manna í ómegin, að eins af
því að heyra skýrt frá þeim hryllingum, sem fimti hver mað-
ur í borg þessari verður að líða. »Jeg átti að tala á eftir
iækninum, og það var hægt. Jeg þarf eigi að prjedika um
helvíti, sagði jeg. Læknirinn hefur leyst erindi sitt nógu ræki-
lega. Lát mig segja yður, hvernig þjer getið forðast allan
þennan óþverra og eymd«.
Allir góðir íslendingar þurfa að verða samtaka um að
fræða landsmenn um þetta mál, vekja hjá þeim sómatilfinn-
ingu, samvisku og umhugsun, virðingu fyrir sjálfum sjer, svo
að þeir breyti eigi svo skammarlega og níðingslega, að eyði-
leggja líf annara á hinn viðbjóðslegasta hátt. Slíkir menn eru
í raun rjettri engu betri en morðingjar, ef þeir hafa grun um
að hafa fengið veikina. í útlöndum eru menn nú farnir að
tala um að taka til mjög alvarlegra ráða (sterilisation) gegn
öllum, konum sem körlum, sem sjúkir eru af veiki þessari,
því að menn ætla að á þann hátt mætti uppræta veikina ai-
gjörlega. B. Th. M.