Ársrit Hins íslenska fræðafjelags í Kaupmannahöfn - 01.01.1923, Side 150

150
Skáldsaga Kambans. Danskt-íslenskt kirkjufjelag
af guðlasti, en jeg hafði síst vænst, að Gunnar Gunnarsson
bæri slíkt á borð fyrir lesendur sína. Vald. Erlendsson.
Gunnar Gunnarsson, Smaa Historier. 2. Udg.
Kmhöfn 1922. Gyldendalske Boghandel. 222 (-f- 1) bls.
Verð 5 kr. 50 a. Sami, Den glade Gaard og andre
Historier. Kmh. Gyldendalske Boghandel, 1922. 217
(-4- 1) bls. Verð 5 kr. Gunnar Gunnarsson gaf út safn af
smásögum 1916 og annað 1918. Fyrri bókin er endurskoð-
uð útgáfa af báðum sögusöfnum þessum. Síðari bókin er
aftur á móti nýtt sögusafn, og báðar eru bækurnar góðar
Efnið í smásögunum er íslenskt. Sumar þeirra eru ágætar;
skal hjer nefnt sem dæmi »Det gyldne Nu« og lýsingin »Blaa-
bærlyng« í nýja safninu, sem eru snildarverk.
Guðmundur Kamban, Ragnar Fínnsson. Kmhöfn.
Pios Boghandel (Povl Branner), 1922. 219 bls. Verð 6 kr. 50 a.
Guðmundur er mikill gáfumaður og hefur ritað góð leikrit,
sum ágæt. »Vi Mordere« er hið besta þeirra. Seinasta bók
hans, Ragnar Finnsson, er skáldsaga, sem gerist bæði á ís-
landi og í Kaupmannahöfn og í Ameríku. Bókin er mikil
og vel rituð á mörgum stöðum; einkum þeir kaflarnir, sem
gerast á íslandi og í Danmörku. I þessum köflum koma
allir hinir góðu hæfileikar höfundarins í Ijós, skarpskygni,
mælska og sálarfræðilegar rannsóknir. Fáir eða engir íslenskir
rithöfundar hafa jafnmikla hæfileika sem Guðmundur Kamban
til að sökkva sjer niður og lifa sig inn í sálarlíf persónanna
bæði í leikritum sínum og skáldsögu þessari.
[’að yrði oflangt mál að rekja gang bókarinnar. Aðal-
tilgangur hennar virðist mjer vera að sýna fram á, að vilji
mannsins er bundinn, að maðurinn er knúður áfram af at-
burðum og örlögum, sem mæta honum á lífsleiðinni.
Sagan um Ragnar Finnsson, þennan gáfaða mann, sem
upphaflega var góður og siðsamur, en smátt og smátt spillist
og verður herfilegur glæpamaður, er átakanleg, en hún hlýtur
að vekja margar hugsanir og hugarhreyfingar í sálum allra
skynbærra manna. Vald. Erlendsson.
Danskt-íslenskt kirkjufjelag’ (»Dansk-islandsk Kirke-
udvalg«) var sett á stofn 16. október 1918 í biskupssetri Sjá-
landsbiskups í Kaupmannahöfn. Stofnendur þess eru nokkrir
kennimenn og leikmenn. Flestir stofnendurnir eru danskir og
skal hjer að eins nefna Sjálandsbiskup Harald Ostenfeld,
sem er formaður fjelagsins, sjera Þórð Tómásson sóknar-
prest í Horsens, sonarson sjera Tómásar Sæmundssonar, ritara
fjelagsins, og bóksala Fr. Gad, fjehirði fjelagsins. F’essir