Réttur - 01.01.1955, Blaðsíða 87

RÉTTUR
87
um raunverulega að fjölga um helming á þessum tíma. Ef reiknað,
er með 5 manna heimilum að meðaltali, þarf að stofna 6000 ný
heimili. Það er ekki minna en 120—130 býli á ári þótt ekki sé neitt
tillit tekið til þess, sem falla kann úr byggð af eldri býlum.
Þótt ekki sé gert ráð fyrir nema 10—20 býlum árlega til að mæta
slíkri fækkun, þá kemst talan upp í 140, sem er u. þ. b. helmingi
hærri en framkvæmt hefur verið árlega síðustu ár. Með þessu
skal því þó engan veginn slegið föstu að hér sé um nægilega
býlafjölgun að ræða, heldur er á þetta dæmi bent til að sýna
þörfina, og sanna skammsýni þeirra, er hornauga líta þennan þátt
í því að gera landbúnað okkar að glæsilegum atvinnuvegi, er
haldið geti sínum hlut í þjóðmenningarlegu tilliti.
En fólksfjölgunin sýnir einnig, hve mikil þörf muni verða fyrir
auka landbúnaðarframleiðslu til innanlandsneyzlu á næstu ára-
tugum. Þó verður að sjálfsögðu að gera ráð fyrir því að hún
vaxi mun meira en nemur fjölkun þess fólks, er að landbúnaði
vinnur. Þann afgang frá innanlandsneyzlunni verður að selja úr
landi, og leggja þá kapp á að framleiða til útflutnings þær vöru-
tegundir, sem auðveldast er að selja á framleiðsluverðinu.
E. t. v. kunna ýmsir að draga það í efa að við getum keppt
við aðrar landbúnaðarþjóðir á heimsmarkaði. En hér ber þess að
gæta að með vaxandi framleiðslu vaxa þeir möguleikar því þá
mun framleiðslukostnaður minnka. Enn fremur má benda á það,
að fólksfjöldi í heiminum fer hraðvaxandi og að sama skapi eykst
þörfin fyrir matvælaframleiðslu. Þegar lífskjör alls þess fjölda,
sem nú býr við skort bæði af völdum styrjalda og nýlendukúg-
unar, fara batnandi, eftir því sem fleiri undirokaðar þjóðir hrista
af sér okið, örfast eftirspurn eftir matvælum á heimsmarkaði, og
þá skapast einnig hærra verð. Þrátt fyrir það verður innanlands-
markaðurinn auðvitað bezti og hagfelldasti markaður landbúnað-
arins, og hann verður að treysta með því að tryggja neytendum
sem allra bezt lífskjör, svo enginn þurfi að draga við sig kaup á
landbúnaðarvörum. En um það verður rætt í öðrum kafla.
Lánsfjánnál landbúnaðarins.
Á því, sem hér hefur verið sagt má greinilega sjá hve mikil
verkefni bíða óleyst í sambandi við fullkomna uppbyggingu land-
búnaðarins, og þá miklu fjárfestingarþörf, sem henni er samfara.