Réttur - 01.01.1955, Blaðsíða 101
RÉTTUR
101
ekki nægja til að fullnægja lánsfjárþörfinni, og þyrfti þá jafn-
framt að leita annarra ráða til útvegunar því sem á skortir. Mun
þá varla koma annað til greina en erlend lán.
Og þá kemur fyrst til athugunar hvar þau skuli fá og hvernig.
Eins og fyrr er getið hafa Ræktunarsjóður og Byggingarsjóður
nú að láni samtals um 28 millj. frá Framkvsemdabankanum. Er
þar a. m.k. að veruleigu leyti um að ræða fé sem tekið hefur
verið að láni frá Alþjóðabankanum. Þessi lán eru yfirleitt með
mjög háum vöxtum, og eru enn fremur í engum tengslum við
útflutningsframleiðslu eða markaðsöflun.
En það myndi verða eitt stærsta hagsmunamál landbúnaðarins
ef takast mætti að tengja saman útvegun þess erlenda fjármagns,
sem hann þyrfti annarsvegar og útflutning hans og markaðsöflun
hinsvegar. í kaflanum um væntanlega framleiðsluaukningu og
erlenda markaði er á það bent hve nauðsynlegt sé að leita mark-
aða fyrir útflutningsvörur landbúnaðarins í þeim löndum, sem
nú eru beztu markaðslönd okkar fyrir sjávarafurðirnar, og jafn-
framt hvorttveggja í senn innflutningslönd landbúnaðarvara í
vaxandi mæli, og útflytjendur iðnaðarvara þ. á m. véla og annars
sem við þurfum til að lyfta okkar landbúnaði á hærra stig. Ekk-
ert er því eðlilegra en að í þessum löndum megi fá að láni það
fjármagn sem landbúnaðurinn þarf erlendis að fá, og ná þeim
samningum, að greiða þau með andvirði þeirra útflutningsvara er
hann leggur til og þau kaupa. Slík viðskipti væru hagkvæm
fyrir báða. Vegna áherzlu þeirrar, sem lögð er á uppbyggingu
þungaiðnaðarins í löndum þessum, eru nú sum þeirra þegar orðin
útflytjendur hverskonar véla í stórum stíl, bæði stærri og smærri
landbúnaðarvéla, rafmagnsvéla hverskonar, svo og bíla. Hér
er áreiðanlega um að ræða eitt allra mesta hagsmunamál land-
búnaðarins, og ættu þeir sem sífellt eru með stærstu slagorðin
um þjóðnytjastarf hans á vörum sér, allra sízt að sýna tómlæti
í þessu máli.
^ Væntanleg framleiðsluaukning og erlendir
markaðir
Nú mun enginn, sem les þessar línur ganga þess dulinn, að þótt
ekki verði örar haldið á spöðunum með framkvæmdir, en hér hefur
verið gert ráð fyrir, þá muni framleiðslan aukast til stórra muna.