Réttur


Réttur - 01.01.1955, Side 110

Réttur - 01.01.1955, Side 110
110 RÉTTUR Hefir þá hlutur ísl. verzlunarkerfisius fyrir að koma sementinu í land og selja orðið 208.00 kr. á tonnið, eða jafnmikið og verð- ið var frítt um borð í erlendri höfn. Enginn maður með heil- brigðri skynsemi getur haldið því fram að þetta sé eðlilegt. Hér er ekki um að ræða bæði heildsölu og smásöluálagningu eins og á vefnaarvörur og annan því líkan neyzluvarning. Og sé borinn saman, þessi verzlunar og uppskipunar kostnaður við samskonar kostnaðarliði á vélum þeim sem fyrr eru nefndar, þá er munurinn svo óhóflegur að auðséð er hvílík fjárplógsstarf- semi þarna er rekin. Þótt hér sé minnst á sementið vegna þess hve fyrnefnt dæmi var nærtækt, má vitanlega segja svipað um aðrar fjárfestingar- vörur s. s. timbur og járn. Og þá þarf ekki að gleyma hinum ■ smærri hlutum svo sem nöglum og öðru sem flutt er inn á báta- gjaldeyri. Hér er sannanlega um að ræða óþarfan okurgróða verzlunar- kerfisins, sem á þessum vörum kemur í stað tollanna sem ríkið tekur af vélum. Og allt hækkar þetta kostnaðinn við hverskonar fjárfestingarframkvæmdir, og minnkar gildi þess fjármagns, sem bóndinn hefur til umráða, hvort heldur það er eigið fé hans eða lánsfé. Nú eru leiðtogar bændastéttarinnar farnir að hvetja bænd- ur til að draga úr fjárfestingarframkvæmdum, þrátt fyrir allt sem óunnið er. Ástæðan er talin vera fjárskortur. Það er því tvöföld ástæða til að gera þessi atriði ljós, og gera þær ráð- stafanir sem þarf til þess að hindra óþarfa fjárplógsstarfsemi í sambandi við vörukaup öll til slíkra framkvæmda. Fyrr en það er gert er a. m. k. ótímabært að heimta samdrátt þeirra. Eins og fyrr er bent á, er ríkið hinn raunverulegi kaupandi þessara vara allra.Aðstaðan getur því ekki betri verið til þess að hafa hönd í bagga með verzlunar háttunum, og tryggja þannig að hvorki framkvæmdirnar né reksturinn séu óeðlilega féflett, svo sem nú er gert. Auðvitað gildir það fleira en landbúnaðurinn, . eins og fyrr er bent á, þótt hér sé fyrst og fremst rætt um hann. | En til þess að svo megi verða, má ríkisvaldið ekki vera í þeirra jhöndum sem fyrst og fremst hafa hagnað af fjárplógsstarfseminni
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128

x

Réttur

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.