Andvari - 01.01.1924, Qupperneq 214

208
Athugasemdir
Andvari
iil að víkja nokkuð að öðrum atriðum skýrslunnar, sem
óvíst er að byggist á réttri athugun.
A því mun enginn vafi leika. að töluverður öldugang-
ur hefir verið á aflabrögðum í Mývatni, svo langt er
menn muna aftur, en ef til vill gerir skýrsluhöf. samt
fullmikið úr því. Er það ósannanlegt mál í nánari atrið-
um, til eða frá, en hvað sem því líður, er það mjög
hæpin ályktun hjá höf., að veiðileysistímabilin standi í
nokkru sambandi við breyttar veiðiaðferðir, og þá síst
dorgargöngu, sem hann tilnefnir. Mun fátt finnast þeirri
skoðun hans til styrktar, að dorgarveiði hafi lítt verið
þekt eða stunduð fyr en eftir miðja 19. öld. Er það ein
hin elsta veiðiaðferð hér á landi, sem kunnugt má vera
af fornritum, þjóðsögnum og öðrum heimildum. Er skamt
að vitna til ummælanna hér að framan úr ferðabók Á.
M., og eru þau þó fyllri í hinum einstöku jarðalýsing-
um. Er þar engu sjaldnar getið um dorgarveiði en lag-
netja, og um fyrirdráttarveiði á nokkrum jörðum. Um
breyttar veiðiaðferðir er því eigi að ræða, að öðru en
því, rem gerð áhaldanna hefir breyzt smám saman, en
engar líkur verða færðar fyrir því, að flóð og fjara í
aflabrögðum hafi staðið í nokkru sambandi við það. Hitt
er miklu sennilegra, að sá öldugangur stafi af mismun-
andi viðkomu silungsins, eða réttara sagt, mismunandi
vernd, sem árferðið hefir veitt ungviðunum gegn yfir-
gangi manna og málleysingja. Verður ekki fyrir það
synjað, að samband mætti finna inilli árferðis og þeirra
uppgangsára á silungsfjölgun, sem glöggar sagnir eru
af, og víst er um það, að öll þau veiðitímabil, sem
munað verður um, hafa byrjað tiltölulega snögglega,
þannig, að fyrst hefir mikið orðið vart við uppvaxandi
smásilung (á að giska 2—3 ára); næsta ár á eftir mest
borið á miðlungsstórum silungi, og síðan fullvöxnum.