Andvari - 01.01.1882, Qupperneq 15

þangbrennslu,
11
vel, þar sem hún liefir verið reynd; en hún er hvergi
nærri almenn enn, og hún svarar ekki kostnaði nema
ekki sje valið til brennslu annað en joðmestu þangtegund-
irnar, og vill hann láta hafa liinar til áburðar.
Hin aðferðin er eptir Pellieux, sem fyr er nefndur.
Hefir hann fengið annan mann f fjelag við sig, og heitir
fjelag þeirra Pellieux & Maré-Launay. peir vilja ekki
hafa annað en skurðarþang, sem safnað er af skipum;
því að eins að það sje ófáanlegt hirða þeir rekaþang á
vetrum, en láta þá efnafræðinga rannsaka það áður.
peir hafa reist átta brennsluhús bjer og hvar á eyjum
við Finistére og sumar á iandi, og brenna þar þangi
allt árið, og þurrka það ekki áður. I brennsluhúsum
þeirra eru þrír pallar hver upp af öðrum. þ>angið er
fyrst breitt á efsta pallinn eins og það kemur úr sjónum,
og látið liggja þar 4—5 daga; sígur þá vatníð úr því,
og er látið renna burt, því að í því er e'kkert joð. Á
fimmta eða sjötta degi er þangið flutt niður á miðpall-
inn, sem er stærri nokkuð, og er þar sett saman í
smádrýli, sem bylt er við tvisvar eða þrisvar, eptir því
hvernig hitnar í þeim. þ>etta er til þess gert að þangið
brjóti sig, og stendur á því í tvo sólarhringa. Enn
sígur úr því, en sá er munurinn, að í þessu vatni frá
miðpallinum er mikið af joði, og er það því látið safn-
ast í vylpur. Nú er þanginu ýtt niður á neðsta pallinn,
til þess að enn betur sígi úr því Allt það joð, sem
næst úr þessu vatni, sem rennur úr þanginu á meðan
það er á miðpallinum og neðsta pallinum fer forgörðum
ef þangið er þurrkað úti, en þessi lögur er að tiltölu
auðugri af joði en þangið sjálft. Nú er leginum hellt
eða hann fátinn renna í grunnar skálar, sem standa
ofan á brennsluofninum; gufar þá úr honum mikið af
vatninu og sparar þetta eldivið; en síðan er það sem
eptir verður látið renna í skálar inn í ofninum, og þang-
inu sjálfu fieygt þar inn líka. jýar gufar alveg burtu