Hlín - 01.01.1926, Page 55

Hlin
53
í hvert hólf er stungið litlu spjaldi, sem nafn plöntunnar
er skrifað á og mánaðardagurinn sem því er sáð. Sáð-
moldin verður að vera frjó og Ijett, fínmulin á yfirborð-
inu og hæfilega rök. — Það er tæplega haegt að gefa
neinar reglur um hve þjett eigi að sá, því fræin eru svo
mismunandi að stærð og öðrum eiginleikum. Þó má taka
það fram, að kálfræi og fræi af blómplöntum af kross-
blómaættinni, er best að sá fremur gisið og efst í reit-
inn, ef sáð er í vermireit, því þær plöntur þola illa mik-
inn raka. Sje um fleiri glugga að ræða og margar teg-
undir af fræi, velur maður helst saman í glugga fræ, sem
spírar eftir álíka langan tíma, t. d. káltegundir allar undir
sama glugga.
F*egar búið er að sá, er fræið jafnskjótt þakið með
sáldaðri, sandblandinni mold. Moldinni er síðan þrýst nið-
ur með Ijettu vel sljettu trje-»bretti« (með handfangi að
ofan). Petta er gert til þess að moldaragnirnar falli vel
að fræunum, og líka til þess, að rakinn úr moldinni stigi
alveg upp á yfirborðið. Raki og ylur eru helstu skilyrðin
fyrir þvi að fræið geti spírað. — Sje notaður ægisandur
saman við moldina, verður að þvo hann og þurka áður
en honum er blandað í moldina, því í honum er salt
(klor-natríum) sem getur valdið því, að moldin rennur sam-
an i skorpu, sem fræspirurnar ekki megna að brjóta.
Best er að þurfa sem minst að vökva áður en spirar,
en þorni moldin, svo nauðsyn beri til að vökva, verður
að gera það mjög varlega, nota rnjög smágervan vatns-
dreifara og vatn sem er jafnheitt loftinu í sáðreitnum. Til
þess að halda loftinu í reitnum eða sáðkassanum röku,
er gluggi látinn yfir jafnskjótt og búið er að sá, og hann
þakinn með mottum eða pokum. Pegar fræið er farið að
spíra, má taka mottuna af (en hafa hana þó yfir á nótt-
um), og lyfta glugganum ofurlítið upp, svo hreint loft
nái að streyma inn, en þetta verður að gerast með mestu
varúðj því litla plantan þolir hvorki sterkt nje kalt loft á