Hlín - 01.01.1926, Qupperneq 118

116
Hlln
vinnulífs kvenna, sem kemur mínu máli meira við, hina
uppeldislegu hlið þéss.
Gera má ráð fyrir að mikill hluti kvenna sem stunda
sjálfstæða atvinnu, giftist síðar, eignist heimili óg börn.
Það er því áríóandi að gera sjer grein fyrir hver áhrif
þessi atvinna hefir haft á konurnar, hvort þær eru færari
eftir en áður að inna af hendi húsmóður- og móðurstörf,
þau störf sem reynt hefir verið að sýna fram á að þær
vinni heildinni mest gagn með að rækja.
Mjer þykir líklegt að miklu oftar sjeu stúlkur ver
undir þau búnar eftir en áður. Fyrst og fremst vegna
þess, að flest þessi störf eru karlmannsstörf áður. Hætt
er við að þær vinni sjer of um megn.
Sum störf reyna mest á heilann, önnur eru mekanísk
eða vjelgeng, sljófga bæði vitsmuni og eðlishvöt og hafa
skaðleg áhrif á taugakerfið. Svo er t. d. um símastörf.
Eitt er þó verst. Öll þessi störf eru svo óskyld heimilis-
vinnunni, að stúlkunum verða þau ótöm og erfiðari og
meira utanbrautar en ella.
Og þrátt fyrir þetta er aimenningsálitið að jeg held
með þessu, t. d. hjer á landi. Jeg veit ekki betur en al-
ment sje litið svo á, að þessi atvinnurekstur kvenna sje
mjög lofsverður. Menn kalla þetta frelsi, sjálfstæði og
jafnrjetti. Og frá vissu sjónarmiði má ef til vill líta svo
á. Alt er sem sje miðað við einstaklinginn. Út fyrir hags-
muni hans er ekki farið í dómum um þetta mál. Og það
er jafnvel spurning um, hvort stúlkum finst þetta frelsi,
þegar til lengdar lætur. Meðan það er bráðabirgða-atvinna
er það gott og blessað. Til lengdar líta þær varla svo á.
Það er heldur ekki von. Því eðlilegast er að skoða mörg
þessi störf sem útlegð frá eðli þeirra. Og sennilega bær-
ist sú þrá í brjósti fleiri kvenna, er sjálfstæða atvinnu
reka, en maður gerir sjer Ijóst, að hverfa frá frelsinu, að
giftast og eignast heimili og börn.
NÚ munu menn spyrja, hvað ættu stúlkurnar fremur