Hlín - 01.01.1926, Síða 144
142
Hlin
fólks, þá er gengið og farið í bílum, menn spila þá tennis
og fara í ýmsa útileiki, fólk heimsækir þá hvað annað, því
þá er þægilegt úti að vera og beinlínis nauðsynlegt fyrir
heilsuna. Oft eru hjer veislur, þeim er hagað líkt og heima.
Vín er talsvert haft um hönd, en aldrei hefi jeg sjeð
drukkinn mann síðan jeg kom hingað til Indlandseyja.
Konur klæða sig yfir höfuð mjög smekklega og fallega
á þessum slóðum, án þess þó að nokkuð sjer yfirdrifið.
En ykkur myndi þykja einkennileg þessi tíðu fataskifti:
morgun-, miðdegis- og kvöldbúningar. Fer það sem ann-
að hjer mikið eftir veðurlaginu.
Klæðnaður er eitt af því, sem gefur þjóðunum sinn
sjerstaka blæ, finst mjer, og er talsvert undir því komið,
að menn klæðist smekklega og haganlega. Það væri gam-
an að spjalla við ykkur, góðu konur, um það atriði bet-
ur síðar. En í þetta sinn vil jeg einungis segja: Haldið
umfram alt dauðahaldi í íslenska skautbúninginn, hann
ætti hver íslensk heimasæta að fá í heimanmund, sem
hátíða og veislubúning.
Laufey Friðriksdóttir Ubermann.
Gjafasjóður Pjeturs Guðmundssonar
frá Efri-Brú í Grímsnesi.
Með brjefi dags. 29. september 1903, gaf Pjetur Ouð-
mundsson, Grímsneshreppi, allar eftirlátnar skuldlausar
eignir sínar á dánardegi. — Sem ástæðu fyrir gjöfinni,
færði hann svohljóðandi rök við vottana, sem viðstaddir
voru gjafargjörninginn: