Hlín - 01.01.1926, Blaðsíða 145

Hlln
143
»Mjer þykir leitt, að þetta litla, sem jeg hefi dregið
saman um æfina, hverfi til hinna mörgu útarfa minna,
þeim til lítilla nota. Því óska jeg að eigur mínar haldist
við til framfara í mínum fæðingarhreppi.«
Sjóðurinn heitir Gjafasjóður Pjeturs Guðmundssonar.—
í gjafabrjefinu er svo ákveðið, að stjórn sjóðsins hafi á
hendi þriggja manna nefnd, í henni eigi ávalt sæti sýslu-
nefndarmaður hreppsins og 2 meðstjórnendur, er árlega
sjeu kosnir á hreppskilaþingi. — Par er og tekið fram,
að þegar sjóðurinn er orðinn 5000 kr., megi fara að
veita úr honum, og skuli þá veita 3U vaxta, en lU legg-
ist við höfuðstólinn. — Ennfremur er svo ákveðið í
brjefinú, að styrks úr ’sjóðnum skuli þeir njóta, sem
sýna eftirbreytnisverðan áhuga fyrir kvikfjárrækt í Gríms-
neshreppi, þeirri kvikfjárrækt, sem honum hafi að mestum
notum komið í búskap sínum. — Sömuleiðis skulu
efnilegar konur hreppsins, sem vilja fullkomna sig í því,
sem að búnaði og til annara framfara horfir, njóta styrks
úr sjóðnum.
Pegar gefandinn andaðist, voru eftirlátnar eignir hans
frékar 9800 krónur, sem þá var afhent hinni tilskyldu
nefnd (sbr. gjafabrjefið). En nú 31. des. 1925 er sjóður-
inn rúmar 11 þús. kr. — Ur sjóðnum hefir þegar verið
veitt, bæði styrkir og verðlaun fyrir tilskyldar framkvæmdir,
samtals kr. 2125.00, Og hafa þess fjár orðið aðnjótandi
15 konur og 11 karlar.
Pað er nú komið í Ijós, að þessi heiðarlega gjöf hefir
orðið til þess, samkvæmt ósk og tilætlun gefandans, að
eigur hans haldast við og hafa orðið til framfara í fæð-
ingarhreppi hans á þeim sviðum, sem notkun sjóðsins
nær til. — Grímsnesingar þakka í hjarta sínu gjöfina og
óska að sjóðurinn verði — auk þess að efla og auka
búnaðar- og menningarframför í hreppnum — til þess
að halda uppi nafni gefandans um ■ókomnar aldir, sem