Hlín - 01.01.1926, Qupperneq 146

144 Hlin
eins hins merkasta og hugsjónaríkasta manns þessa byðg-
arlags á hans dögum.
Pjetur Guðmundsson var fæddur á Efri-Brú í Gríms-
nesi árið 1840, en ól mestan aldur sinn í Pingvallasveit,
bjó á Miðfelli góðu búi í 15 ár. Kona hans var Guðrún
Jónsdóttir frá Skógarkoti. Peim varð ekki barna auðið,
en gengu tveim vandalausum börnum í foreldrastað; auk
þess ól Pjetur upp, á vinnumannsárum sínum, systurson
sinn, eða fóstraði hann á sinn kostnað. (Bróðir Pjeturs
var Porlákur alþingismaður í Fífuhvammi í Mosfellssveit,
sem margir kannast við). — Pjetri var lýst svo, »að
hann hafi verið hár vexti, þrekinn og karlmannlegur og
að því skapi var innri maðurinn traustur og fastur fyrir,
einbeittur og ábyggilegur til orða og verka, gteindur vel,
viðræðu góður og skemtinn, samhaldssamur ráðdeildar-
maður, en laus við alla nísku«. — Pjetur andaðist 30.
maí 1916.*)
Grimsnesingur.
*) Af sjerstakri tilviljun rakst jeg á einn af þeim, sem notið höfðu
styrks úr sjóði þeim, sem skýrt er frá hjer að framan. Hlýleg
ummæli um gefandann og það gagn sem sjóðurinti hefði þegar
unnið, gerði það að vérkurn, að mig langaði til að fá nánari
frjettir af þessu máli handa »Hlín<-', hjá hlutaðeigendum. Var
það auðsótt. —
Þetta sýnist ekkert stórmál og er það e. t. v. ekki heldur, en
athugavert er það engu að síður, hve mikið gagn getur orðið
að ekki stærri gjöf, ef góður vilji og skýr skilningur fylgjast að.
Maður heyrir oft svo til orða tekið, þegar einhver einhleypur
maður fellur frá': »Það er skaði að það sem hann eða hún átti,
fer alt til útarfa, sem enga þörf hafa fyrir það eða verður arfur-
inn að nokkru verulegu gagni, af því að hann skiftist í svo
marga staði«.
Ef hver hreppur á Iandinu ætti sjer gjafasjóð líkan þessum
sjóði Pjeturs heitins, yrði þar margt þarft verk unnið, sem nú
er ógert látið.
Jeg held, að það sje fremur hugsunar- og athugaleysi niargra
manna, að ráðstafa ekki eigum sínum í lifanda lífi, en að það sje