Hlín - 01.01.1926, Side 147

Hlln
145
Arfleiðsluskrá.
Jeg undirskrifuð Herdís Benedictsen, til heimilis i Reykja-
vík, lýsi því hjermeð yfir og fastákveð, sem minn síðasta
vilja, að fjármunum þeim, sem jeg læt eftir mig skuld-
lausa, skal verja á þann hátt, er nú skal greina:
1. —2. (Ráðstafanir, er snerta einstaka menn).
3. Að lokum ákveð jeg Herdís Benedictsen, sem minn
síðasta vilja, að þegar útfararkostnaður minn hefir verið
heiðarlega greiddur, ásamt kostnaði þeim, er skiftin eftir
mig hafa í för með sjer, og þegar framanskrifuðu hefir
verið nákvæmlega fullnægt, þá skulu allar þær eignir,
sem eftir mig verða skuldlausar, eður þrfr fjórðu partar
allra skuldlausra eigna minna, aðeins með þeim takmörk-
unum, sem jeg hefi ákveðið í 2. lið, ganga til stofnunar
kvennaskóla á Vesturlandi, og er sú ráðstöfun gerð bæði
af einlægum vilja mínum og samkvæmt þeirri ósk, sem
einkadóttir mín elskuleg, Ingileif Sólborg Charlotta Benedict-
sen, ljet fleirum sinnum í Ijósi við mig sem sinn hjartans vilja.
4. Ressi gjöf mín til kvennaskólastöfnunar á Vestur-
landi óska jeg að beri nafn okkar mæðgna og heiti
»Minning Herdísar og Ingileifar Benedictsen«. Ojöfin skal
vera undir stjórn og umsjón landshöfðingjans yfir íslandi,
og er það vilji minn, að henni verði komið í konungleg
ríkisskuldabrjef og renturnar lagðar upp í 10 ár og þeim
bætt við höfuðstólinn, sem aldrei má skerða, heldur að-
eins verja vöxtum hans til áminstrar skólastofnunar. Að
umgetnum 10 árum liðnum skal enn leggja upp renturnar
ósk þeirra, að það sem þeir með súrum sveita hafa saman dregið
tvístrist i allar áttir að þeim Iátnum.
Á síðari árum hefir það stórum farið í vöxt að stofna minningar-
og gjafasjóði hjer á landi, sem betur fer, en sumir þeirra eru
lítt þektir af alþýðu manna, og notast þeir síður en skyldi.
Ritstj.
10