Tímarit um uppeldi og menntamál - 01.01.1889, Blaðsíða 54

54
það síðau til þess að miða öll önnur ínál við. Það
getur líka verið gott að hafa meter í staðinn fyrir
fetið. pegar þetta mál er fengið, má ætíð vitna til þess
sem ákveðinnar stærðar, en það innrætist börnum, ef
þau hafa það ætíð fyrir augum. Mælisnúru með mörk-
uðum fetum öðru megin, en metrum hinu megin ætti
hver skóli að eiga; þessa snúru ætti að nota við mæl-
ingar á ýmsurn blettum, fyrst lauglínur, síðan þver-
línur; þessu ætti að halda áfram, þangað til nemendur
liafa fengið þá æíingu að þeir geta gjört það sjálíir. A
þetta mun sjaldan lögð of mikil áherzla þar sem það er
grundvöllur undir öllum rjettum skilningi á fjarlægðum
í landafræðinni. Með því að margfalda málið, má gera
skiljanlegar meiri fjarlægðir og gefa fasta hugmynd um
hvað meint er með inílu. J>ess ber að gæta, að börn-
in viti hvað míla er, geti borið hana saman við eitt-
hvað sem þau þekkja, einhverja fjarlægð, sem þau hafa
sjálf gengið; það mun opt liafa borið við, að börnin
hafa ár eptir ár staglað á þessari mílu, en ekkert vitað
hvað míla var.
l''uIlorðnum mönnum skeikar opt í því, að vita um
rjetta stærð þeirra hluta, sem ber fyrir augun í rjettri
legu þeirra innbyrðis og afstöðu hvers frá öðrum; þegar
svo er, er eigi að furða, þótt börnunum veiti það erfitt,
þegar þess er líka gætt, að vaninu einn er látinu kenna
börnum þetta, en þeim lítil sem engin leiðbeining veitt.
J>að er hálf kátlegt að vita til þess, að þegar börn
koma í skóla og eru orðin 10 — 12 ára, og ekki þekkja
hægri hendi frá hinni vinstri, og hafa enga hugmynd
um höfuðáttir, en hafa þó ineðal gáfur. Slík dæmi eru
mörg við sunnanverðan Faxaflóa, reyndar þó ekki sem
algild regla. J>etta sýnir hið mikla hirðuleysi heimil-
anna um það, að kenna börnunum að þekkja hina algeng-
ustu hluti, sem koma fyrir í hinu daglega lífi. J>að er