Tímarit um uppeldi og menntamál - 01.01.1889, Blaðsíða 59

59
að takast til greina. Opt parf að rannsaka, hvað skugg-
inn færist; börn hafa mjög gaman af að gjöra pað sjálf.
þegar börn svo hafa skilið skipting dags og nætur, sem
afleiðingar af gangi sólar um himininn, pá má fara að
kenna peim um undirskiptingar dagsins í dagsmörk og
stundir, og svo mikla æfingu verða pau að fá í pessu,
að pau eiga að geta sagt uin livert leyti dags kunnur
athurður varð, eða um livert leyti dags mogi væntaein-
livers athurðar. Gott væri að taka upp aptur hin
gömlu íslenzku dagsmörk. Loks ætti að kenna börnum
að miðað er við miðnættið á hverjum sólarhring, svo
pau geti skilið í skiptingunni frá miðnætti til liádegis
(f. m.) og frá liádegi til miðnættis (e. m.) og tekið sól-
arhringinn sem heild, er fæli í sjer daginn og nótt-
ina (24 stuudir). Ekki mundi heldur pýðingarlaust, að
hörn lærðu svo fljótt, sem auðið væri, að meta dýr-
mæti tímans, og sjá, hvernig hverju verki væri raðað
niður á sinn vissa tíma, og ef tíminn ekki væri notað-
ur, pá yrði verkið óunnið. Eptir að harnið hefir
lært um skiptingar sólarhringsins, hæði hinar stærri og
minni, á að kenna pví um skiptingu daga í vikur og
mánuði. ðlargt getur komið fróðlegt og skemmtilegt
um nöfn mánaðanna, og margt, sem par stendur í
sambandi við. Röð mánaðanna ættu börn að kunna
reiprennandi og að geta sett hvern mánuð í sitt rjetta
sæti í árstíðinni og sagt nokkurnveginn, hvaða störf
tilheyra liverjum mánuði. fetta er reyndar enn pá
hægra, pegar búið er að tileinka sjer hugmyndir um
árstíðirnar. Hið auðveldasta af pví, sem hörnum er
kennt um tírnann, er skipting tímans í árstíðir, pá er
hægt að taka hin daglegu störf, sem fylgja lxverri árs-
tíð, og hafa pau til hjálpar. Öll börn skilja að með
vorinu kemur hiti, grös og blómjurtir, pá er sauðburð-
ur og stekkjartími, túnavinna og sáning; á sumrin frá-