Tímarit um uppeldi og menntamál - 01.01.1889, Qupperneq 83

83
ir liafa áhuga á náminu í. það hefir mikið verið ritað
um lifnaðarháttu dýranna, svo hægt er að kynna sjer
ýmislegt af því til stuðnings við kennsluna. Og ef
lcennarinn getur vakið löngun nemendanna til að taka
eptir hlutunum, kynnast peim og finna sannleikann, pá
er tilgangi kennslunnar náð, en til pess er ekkert jafn-
gott og hin óvænta fegurð hinna ópekktu hluta, sem
kemur fram við eigin rannsókn sjálfra nemendanna.
Sje svo áhugi og eptirtekt barnanna vakin, og peim
bent á pá vegu, sem pau eiga að fylgja til pess að
pekkja og kynnast jurtum og dýrum, pá fara pau sjálf
að safna hlutum, bera pá saman og fá leiðbeiningu um
pá. Opt parf að taka aptur hina sömu plöntu, lima
hana sundur og sýna aðalparta hennar, bæði rót, stöng-
ul, blöð og blóm, taka aptur hvern af pessum lilutum,
einkum hlómið, og sýna ætlunarverk pess og pýðingu; ekki
má preytast á endurtekningum, og sízt par sem næstum
ávallt má sýna nýjar hliðar. Um frjóvgun og líf jurta
má til að kenna rækilega, fyrst hlómjurtanna síðan
hinna blómsturlausu.
«Politisk» landafræði.
Sú grein pekkingarinnar, sem nefnd er pessu nafni,
er mjög yfirgripsmikil, og ákaflega pungskilin fyrir börn;
en pessa örðugleika er pó liægt að sigra, ef rjett er byrjað
á kennslunni, einföld og pekkt dæmi tekin, og ef kenn-
arinn svo færir sig stig af stigi frá hinu pekkta til
liins ópekkta og fer eigi of liart yfir. Hollast mun
vera að byrja pessa kennslu um grennd skólans, og hafa
liana síðan sem miðpunkt, er gengið væri út frá. ]pað
er ekld lítið nám að muna og skilja í, hvernig yfir-
borði jarðarinnar er skipt í heimsálfur, lönd eða ríki,
hvernig pau skiptast aptur í fjórðunga eða fylki, sýslur
og sveitir; um pað hvernig hæir, porp og horgir mynd-
6*