Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1955, Side 40

22
TÍMARIT ÞJÓÐRÆKNISFÉLAGS ÍSLENDINGA
veturinn sem ég var á Sviðinsvík
var hann orðinn svo þreyttur á mér,
að hann lét einu sinni snara ofan af
okkur kofanum.
Já hann hefur sannarlega lagt inn
fyrir eftirmælinu sínu, sagði Reim-
ar skáld. Meðal annara orða, þú
hefur sjálfsagt heyrt að hann Jón
gamli okkar hérna skerínef er
dauður? Jú loksins fór hann til
andskotans. Og náttúrlega arfleiddi
hann Pétur Þríhross að öllum sínum
peningum utan skitnum tvö þúsund
krónum, sem hann ánafnaði prófast-
inum fyrir nýrri kirkju. Nú veit ég
ekki hvort þú manst eftir frægum
stað upp í skarðinu bak við Óþveg-
insenni, þar sem í fornöld var siður
að stegla glæpamenn. Einu sinni
fékk Pétur Þríhross vitrun um að
hann ætti að grafa upp nokkra
morðhunda, sem höfðu verið dysj-
aðir þar í fyrndinni og flytja þá í
helgan reit á Sviðinsvík. Þegar Jón
gamli skerínef drapst fékk Pétur
Þríhross aftur guðlega opinberun,
og nú um að þessi gamli aftöku-
staður glæpamanna skyldi kallast
helgur staður, og þar skyldu mikil-
menni Sviðinsvíkur liggja grafin.
Hann lét flytja hræið af Jóni
skerínef upp í fjallið og öskra þar
yfir því guðsorð í þrjá daga sam-
fleytt. Síðan útvegaði hann prófast-
inum skáldalaun frá ríkinu til þess
að semja æfisögu Jóns skerínefs í
tveim bindum. Og nú er hann sjálf-
ur byrjaður að láta steypa handa
sér vandaða grafkapellu í sömu
urðinni þar sem hann forðum gróf
upp Satan og Mósu.
Já, hann var æfinlega mjög hug
kvæmur maður, sagði Ólafur Kára-
son. Og ef til vill meira skáld en við
báðir til samans þó hann skildi al-
drei leyndardóm formsins.
Þú hefur vonandi heyrt um Þjóð-
ernis- og Menningarbrókafélagið,
sagði Reimar skáld.
Nei, því miður, það hafði Ólafur
Kárason ekki heyrt um.
Það atvikaðist svo, að í fyrravetur
var stofnað félag á Sviðinsvík með
því markmiði að hjálpa fátækum
börnum á staðnum til að eignast
á fæturna. Það var Jens Færeyingur
og hún Jórunn frá Veghúsum konan
hans, sem gengust fyrir því. Gegn-
um þessi samtök tókst að útvega
fátækum börnum og unglingum
sokka og skó við mjög vægu verði.
Pétur Þríhross sá náttúrlega strax
að þvílíkt félag hlaut að vera stofn-
að af Dönum, Rússum og Skáldum,
og flýtti sér að sækja um styrk til
Júels J. Júels svo hann gæti stofnað
félag til að útvega Sviðvíkingum
ókeypis brækur. Ef Danir, Rússar
og Skáld stofna sokkafélag, þá
stofna ég brókafélag, sagði Pétur
Þríhross. Ég heimta að allir, bæði
gamlir og ungir, karlar og konur
gangi í ókeypis brókum Frá Mér.
Og mitt félag skal ekki vera neitt
landráðagroddafélag, heldur Sann-
íslenzkt Hámenningar- og Þjóð-
ernisbrókafélag. Og mitt Bróka-
félag það skal kremja alla sokka og
skó á Sviðinsvík; það skal mala alla
sokka og skó; það skal útfletja alla
sokka og skó.
Nafn Péturs Þríhross mun verða
uppi meðan land byggist, sagði
Ólafur Kárason.
Þó mun hann lengi þurfa að deila
frægð sinni við Jón skerínef, sagði
Reimar skáld. Eða hefurðu
heyrt um atkvæðagreiðsluna í félag1